ตอนที่ 540 การท้าทาย

ราชินีมณีวารีนั้นมีตำแหน่งที่สูง ดังนั้นคำกล่าวของนางจึงน่าเชื่อถืออย่างมาก

ขณะที่ได้ยินคำกล่าวของนาง บางคนตบขาอย่างตื่นเต้น " อย่างที่ข้าคาดการณ์ การที่จะเดินในบ่อน้ำไกลเท่าไหร่ไม่ได้เกี่ยวกับการบ่มเพะา ! "

เวลาเดียวกันหลี่ฉีเย่อมยิ้มให้กับการท้าทายของเจ้าหญิงฟินิกซ์ก่อนจะเอ่ย " ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ การก้าวภายในนั้นง่ายราวกับเดินเล่นสวนหลังบ้าน ทุกคำท้าทายข้ายินดีรับ คนไปล้วนไสหัวไป หากข้าแพ้ข้ายินดีมอบกุญแจหลุมฝังศพแห่งลางร้ายให้ "

หลี่ฉีเย่จะปฏิเสธคำท้าทายเหล่านี้ได้อย่างไรให้เมื่อศัตรูมายั่วยุเขาถึงหน้าบ้าน

คำกล่าวของหลี่ฉีเย่ทำให้ฝูงชนโห่ร้องและจ้องมองเขา เขาเป็นเหมือนเนื้อไขมันที่ทุกคนอยากจะกิน

" คนจะเป็นคนแรก ? " หลี่ฉีเย่มองไปที่เจ้าหญิงฟินิกซ์และเอ่ย " เจ้ารึ ? "

" ให้ข้าท้าทายเจ้าก่อน " ทว่าทันใดนั้นยอดเซียนผีแมลงก็เดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มชั่วร้าย " หากเจ้าแพ้เจ้าก็ส่งมอบกุญแจมาและไสหัวไป สมบัติของที่นี่จะเป็นของพวกเรา เผ่าพันธ์ผี ! "

" นับข้าไปด้วย ! " อีกคนเดินออกมาพร้อมกับยอดเซียนผีแมลง คนคนนี้จะเป็นใครไม่ได้นอกจากยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยว

" พวกเจ้าทำได้เพียงเดินแค่แปดถึงเก้าก้าว ยังกล้าที่จะท้าทายข้าอีก ? " หลี่ฉีเย่ขี้เกียจเกินไปที่จะมองพวกเขาทั้งสองและเอ่ย " ความเชื่อมั่นของพวกเจ้านี้ช่างไร้สาระสิ้นดี "

" ผู้ชนะยังไม่ถูกตัดสิน ดังนั้นอย่าได้หยิ่งยโสเร็วเกินไปนัก ! " ยอดเซียนเอ่ยอย่างเย็นชา ขณะแสดงออกอย่างมั่นใจ

ทุกคนรู้ว่ายอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวและยอดเซียนผีแมลงนั้นเดินไปแปดกับเก้าก้าว ตอนนี้ทุกคนรู้สึกแปลกที่พวกเขาเต็มไปด้วยความมั่นใจ พวกเขาตระหนักได้ว่าก่อนหน้านี้ทั้งสองไม่ได้ลงมือสุดความสามารถ

หลี่ฉีเย่เหลือบมองทั้งสองคนก่อนจะเอ่ยด้วยรอยยิ้ม " พวกเจ้าทั้งสองคนเป็นตัวแทนหรือของนิกายหรือของเผ่าพันธ์ผี ? "

" หากข้าแพ้ นิกายของข้าจะถอนตัวออกไป " ยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวเอ่ยช้าๆ " หากนิกายหรือเผ่าพันธ์ใดต้องการติดตามนิกายข้า เช่นนั้นพวกเราจะแบ่งสมบัติที่ได้รับร่วมกัน ! "

ยอดเซียนผีแมลงก็เอ่ยขึ้น " ถูกต้อง ! เชื้อสายราชันแมลงของพวกเราก็เช่นกัน ! "

การกระทำของพวกเขาได้รับการอนุญาติจากผู้อาวุโสของทั้งสองเชื้อสายจักรพรรดิ เป็นเหตุให้พวกเขาพูดได้อย่างอิสระ

อัจฉริยะอย่างยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวและยอดเซียนผีแมลงนั้นโชคไม่ดีที่เกิดมาในยุคสามวีรบุรุษ โดยเฉพาะตี๋เชา คนที่ได้รับการยกย่องจากนิกายจำนวนมาก ขุมอำนาจเหล่านี้มีแนวโน้มสนับสนุนเขา

ตอนนี้ทั้งสองคนต้องการจะใช้หลี่ฉีเย่สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเองและเพิ่มอำนาจของนิกายในเขตขแม่น้ำเขียวและหมอกลวงตา

บางนิกายของเผ่าพันธ์ผีตัดสินใจอย่างเด็ดขาด " พวกเราจะเข้าร่วมกับเชื้อสายราชันแมลง ! "

" พวกเราจะเข้าร่วมกับยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยว ! "

หลายคนส่งเสียงสนับสนุนทั้งสองจากเชื้อสายจักรพรรดิ

เชื้อสายของราชันแมลงนั้นมีชื่อเสียงอย่างมากในแม่น้ำเขียว ขณะที่ดินแดนเล็บจันทร์เสี้ยวมีชื่อเสียงภายในเขตหมอกลวงตา เมื่อเร็วๆนี้การปราฏตัวของตี๋เชาและหลี่ฉีเย่ราวกับสายลมขนาดใหญ่ ทำให้ทุกคนลืมเกี่ยวกับอัจฉริยะอย่างยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวและยอดเซียนผีแมลง แต่ตอนนี้หากทั้งสองได้รับการสนับสนุนเช่นนี้ พวกเขาก็เปล่งประกายอย่างมากหากทำสำเร็จ

การกระทำของพวกเขาไม่เพียงแต่จะคว้าเอากุญแจหลุมฝังศพแห่งลางร้ายได้ พวกเขายังจะทำให้นิกายของพวกเขามีชื่อเสียงมากขึ้นอีกด้วย

ผู้นำนิกายและเหล่าขุนนางล้วนไม่ใช่คนโง่ พวกเขารู้ดีว่าที่นี่ไม่ใช่สนามรบของพวกเขา โดยเฉพาะผูัชนะที่ได้จะรับกุญไปเป็นเชื้อสายจักพรรดิ ดังนั้นสิ่งที่พวกเขาทำได้คือสนับสนุนทั้งสอง

" น่าสนใจ " ราชินีมณีวารีพึมพำหลังจากเห็นฉากนี้

ตอนนี้การท้าทายไม่ใช่เพราะความบาหวาดงของหลี่ฉีเย่กับเผ่าพันธ์ผี แต่เป็นเรื่องทางการเมืองของเผ่าพันธ์ผี คนที่สร้างสถานการณ์เช่นนี้คือเจ้าหญิงฟินิกซ์ประกายศํกดิ์สิทธิ์ !

ในเวลานี้ หลายคนมองไปยังหลี่ฉีเย่และลูกหลานเชื้อสายจักรพรรดิทั้งสอง ยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวและยอดเซียนผีแมลงล้วนถูกกล่าวว่าเป็นอัจฉริยะโดยผู้คน พวกเขามีความสามารถที่สูง แต่ทั้งหมดก็ยังห่างไกลจากตี๋เชา

ทว่าเผ่าผีบางคนนั้นยังมองโลกในแง่ดี ไม่ว่าจะมองอย่างไรทั้งสองก็ต้องชนะหลี่ฉีเย่ในการท้าทายนี้

" หากเจ้าต้องการจะท้าทายข้าเช่นนั้นก็เข้ามาพร้อมกัน อย่าได้เข้ามาเพียงทีละคน " หลี่ฉีเย่มองไปที่พวกเขาและเอ่ย " พวกเข้าไปก่อนเลย ข้าเกรงว่าหากข้าไปก่อน ข้าจะทำให้พวกเจ้าหมดกำลังใจซะเปล่าๆ "

" เจ้าคนโอหัง ! " เผ่าผีต่างแค่นเสียงเย็นชา

ลูกหลานทั้งสองมองไปยังคนที่เหลือ จากนั้นพวกเขาก็มองหน้ากัน ก่อนจะก้าวไปในบ่อและหายไปทันที

ทุกคนนั้นเป็นเนตสวรรค์อย่างรวดเร็วเพื่อดูการกระทำของทั้งสอง พวกเขานั้นก้าวผ่านไปห้าก้าวอย่างรวดเร็วก่อนจะชะลอตัวลง

ตอนนี้พวกเขาก้าวเข้าไปได้แปดก้าว ตอนนี้พวกเขานั้นกำลังสั่นและยากที่จะเดินต่อ

ทุกคนต่างจ้องมองและซุบซิบเพราะก่อนหน้านี้ทั้งสองเดินได้เพียงแปดหรือเก้าก้าวเท่านั้น

เผ่าผีกลายเป็นวิตกกับลูกหลานทั้งสองคน หากพวกเขาสามารถไปได้ไกลกว่านี้ได้ พวกเขาทั้งสองแน่นอนว่าจะได้เปรียบหลี่ฉีเย่

ทว่า ผู้นำดินแดนเล็บจันทร์เสี้ยวยังคงยิ้มอย่างผ่อนคลายราวกับเชื่อมั่นในตัวศิษย์ของเขาก่อนจะเอ่ย " ศิษย์ของข้าจะไม่มีปัญหาในการก้าวถึงก้าวที่ยี่สิบหรือสามสิบ "

อย่างที่เขากล่าว หลังจากก้าวที่แปดไปหลังของลูกหลานเขาสั่นก่อนหน้า ก็ค่อยๆหายไปก่อนจะยืดหลังตรงและเดินไปอย่างผ่อนคลาย

มีเส้นไหมศักด์สิทธิ์ปรากฏขึ้นรอบตัวยอดเซียนผีแมลงและพันรอบร่างกายเขาและทำให้เขาสามารถก้าวออกไปด้านหน้าได้อย่างสบาย

เหมือนกับยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยว แสงสว่างวาบปรากฏออกมาจากร่างกายของเขาราวกับมีการคุ้มครองศักดิ์สิทธิ์ เมื่อแสงนี้ปรากฏขึ้น เขาก็เดินไปด้านหน้าได้อย่างสบาย

" สิบเอ็ด...สิบสอง...สิบสาม..." เผ่าผีเริ่มจะนับการก้าวเท้าของพวกเขา

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าคนที่ชื่นชอมยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวและยอดเซียนผีแมลงพวกเขาต่างส่งเสียงโห่ร้อง เสียงโห่ร้องพวกเขาทำให้บรรยากาศกลายเป็นมีชีวิตชีวามากขึ้น

" ทำไมจู่ๆพวกเขาถึงได้แข็งแกร่งมากกว่าเดิม ? " ทุกคนกลายเป็นประหลาดใจหลังจากที่พวกเขาก้าวผ่านก้าวที่สิบห้าไป

ก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งสองก้าวได้เพียงแปดและเก้าก้าว การก้าวเดินก่อนหน้าช่างยากลำบาก แต่ตอนนี้พวกเขาทั้งสองราวกับสายที่พัดปลิวและเคลื่อนไหวอย่างสบาย

ผู้เชียวชาญบางคนขบคิดและเอ่ย " พวกเขามีสมบัติที่ท้าทายสวรรค์อยู่รอบตัว บางทีอาจจะเป็นสมบัติจักรพรรดิระดับชีวิต "

ไม่เพียงแค่คนหรือสองคนที่ตระหนกถึงเรื่องนี้ คนจำนวนมากล้วนคิดว่าพวกเขาต้องส่วมใส่สมบัติที่น่าอัศจรรย์

นิกายและขุมอำนาจจำนวนมากของโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่นี่ ไม่เพียงแต่เชื้อสายจักพรรดิเท่านั้นที่นำสมบัติจักรพรรดิมา พวกเขาบางคนกระทั้งนำมามากกว่าหนึ่งชิ้น

อาวุธเหล่านี้ถือได้ว่าสมบัติที่น่าหวาดกลัว และมันเป็นการแสดงอำนาจของนิกายเหล่านั้น เมื่อทั้งสองมีระดับการบ่มเพาะเดียวกัน คนที่มีสมบัติจักรพรรดิแน่นอนว่ายอมได้เปรียบ

ในช่วงเวลาสั้นๆ ยอดเซียนผีแมลงและยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวได้ก้าวสู่ก้าวที่ยี่สิบ จากจุดนี้การเคลื่อนไหวของพวกเขาช้าลงแม้จะมีสมบัติจักรพรรดิ

ราชินีมณีวารีพึมพำขณะมอง " น่าเสียดายที่พวกเขาไม่เข้าใจความลึกลับของบ่อน้ำนี้ ไม่เช่นนั้นอาวุธจักรพรรดิจะนำพาพวกเขาไปได้มากกว่าสี่สิบก้าว "

" ยี่สิบ...ยี่สิบเอ็ด...ยี่สิบสอง..." การนับกลายเป็นชัดเจนขึ้นเมื่อทั้งสองมาถึงก้าวที่ยี่สิบ เชื้อสายราชันแมลงและดินแดนเล็บจันทร์เสี้ยวล้วนโห่ร้องและพยามสร้างความกดดันให้กับหลี๋ฉีเย่

โดยเฉพาะเมื่อตัวตนที่ยิ่งใหญ่เริ่มเอ่ยนับ เสียงคำรามพวกเขานั่นดังราวกับสายฟ้าและต้องการสร้างบรรยากาศข่มขวัญหลี่ฉีเย่ให้จม...