" เก้าสิบก้าว ! " ในขณะที่ลูกหลานเชื้อสายจักพรรดิกำลังเศร้า เทียนหุยหลี่ก้าวไปได้เก้าสิบก้าวแล้ว
" การก้าวข้ามหนึ่งร้อยก้าวย่อมไม่ใช่ปัญหา ! " เทียนหุยหลี่นั้นไม่ได้ดูเหมือนลำบาก เผ่าพันธ์ผีจึงยิ่งตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น แม้แต่ลูกหลานเชื้อสายจักรพรรดิอย่างยอดเซียนเล็บจันทร์เสี้ยวและยอดเซียนผีแมลงจะมีความสามารถ แต่มันก็ยังห่างไกลกับเทียนหุยหลี่ โดยเฉพาะเมื่อพูดถึงความเข้าใจเต๋า
หลี่ฉีเย่มองไปยังเทียนหุยหลี่ที่ก้าวได้เก้าสิบก้าวเขาเพียงยิ้มก่อนจะประกาศ " น่าสนใจ ถึงตาข้าแล้ว " เขาจากนั้นก้าวเข้าไปในบ่อ
หลังจากหลี่ฉีเย่เข้าไป หลานอวิ๋นจูก็เริ่มนับ " หนึ่ง...สอง...สาม...สี่.."
โชคดีที่ในเวลานี้ นางสามารถตามความเคลื่อนไหวของหลี่ฉีเย่ทัน
" หลี่ฉีเย่เข้าไปแล้ว ! " การเข้าไปอย่างรวดเร็วของเขาดึงดูดเผ่าพันธ์ผีจำนวนมาก
" เขาจะสามารถตามเทียนหุยหลี่ทันหรือไม่ ? " บางคนเอ่ยหลังจากเห็นเขาเข้าไป
" ฮึ่ม ! ท่านเทียนหุยหลี่เป็นอัจฉริยะที่ทรงพลังของเผ่าพันธ์เรา แม้ว่าหลี่ฉีเย่จะตามเขาทัน เขาก็ไม่สามารถเอาชนะท่านเทียนหุยหลี่ได้ คนสุดท้ายที่จะเป็นผู้ชนะไม่ได้ตัดสินที่ว่าใครเคลื่อนไหวได้เร็วกว่ากัน..." เผ่าพันธ์ผีกล่าวไปได้ครึ่งทางก่อนจะหุบปากลง
" เก้าสิบก้าว ! " ท่ามกลางความวิตกกังวลของเผ่าพันธ์ผี หลี่ฉีเย่ได้ก้าวถึงก้าวที่เก้าสิบอย่างรวดเร็วทำให้เผ่า่พันธ์ทั้งหมดหุบปากเงียบ พวกเขาทำได้เพียงกลืนคำพูดก่อนหน้าลงไป
" เจ้าสารเลวนี้ยังคงเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่า ? " แม้แต่เหล่าคนตายก็ยังมีความคิดนี้ผุดขึ้น
ในไม่ใช่หลี่ฉีเย่ก็ตามเทียนหุยหลี่ทัน ภายในบ่อ หลี่ฉีเย่มองเขาจากระยะไกล
หลี่ฉีเย่จากนั้นเอ่ย " มีความสามารถที่ดี สามารถใช้พลังงานต้นกำเนิดขอองเผ่าพันธ์ผีได้ แสดงว่าเจ้ามีความสามารถที่จะกลายเป็นจักพรรดริอมตะ น่าเสียดายที่เจ้าเกิดมาในยุคเดียวกับข้า ข้าได้เห็นยอดเต๋าของเจ้าแล้ว ตอนนี้เป็นตาของข้าบ้าง ! "
หลังจากกล่าวเสร็จ เขาก็ระเบิดอำนาจของยอดเต๋าออกมา ราวกับปีเสื้อกางปีก หลี่ฉีเย่จากนั้นก็เดินลึกเข้าไปในบ่อน้ำราวกับกำลังบิน
หลี่ฉีเย่นั้นรวดเร็วเกินไปดังนั้นเทียนหุยหลี่จึงไม่สามารถหยุดตัวในการใช้เนตรสวรรค์ตรวจสอบดูได้ หลังจากเห็นการระเบิดยอดเต๋าของหลี่ฉีเย่ การแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างมาก
ในอีกฝั่งหนึ่ง เทียนหุยหลี่นั้นศึกษายอดเต๋าจำนวนหนึ่งในจิตใจ เขาไม่รู้ว่ายอดเต๋าของหลี่ฉีเย่นั้นมีเอกลักษณ์พิเศษและยากที่จะเลียนแบบ
ยอดเต๋าของเขานั้นส่งอำนาจมากกว่าของเทียนหุยหลี่หลายเท่า
" หนึ่งร้อยสิบเอ็ด,หนึ่งร้อยสิบสอง,หนึ่งร้อยสิบสาม..." หลานอวิ๋นจูยิ่งกลายเป็นตกตะลึงเมื่อหลี่ฉีเย่เร่งความเร็วขึ้นและยิ่งเร็วมากขึ้น ในเวลานี้การก้าวของเขาในบ่อล้วนราวกับไม่มีอะไรยาก การก้าวข้ามโลกเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับเขา
ในบ่อน้ำนนั้นไม่มีสิ่งกีดขว้างใด แต่ละก้าวของเขาเป็นเหมือนกับการสร้างโลกในบ่อน้ำ
ตอนนี้ เขาเป็นผู้สร้างโลกแทนบ่อน้ำ พลังงานต้นกำเนิดในทุกก้าวของเขาค่อยๆครอบงำรูปแบบภายในบ่ออย่างช้าๆ
ในเวลานี้ แม้แต่เทียนหุยหลี่ก็ยังยืนนิ่ง กลิ่นอายลึกลับที่ห้อมล้อมตัวเขาทำให้ไม่สามารถเห็นการแสดงออกของเขาได้ แต่เขาก็ยังคงเงียบและไม่ได้คำกล่าวใดๆ
ขณะเดียวกัน เผ่าพันธ์ผีกลายเป็นสิ้นหวังอย่างสมบูรณ์ หลี่ฉีเย่ได้ทำลายความภาคภูมิใจของพวกเขาทั้งหมด โดยการทิ้งเทียนหุยหลี่ไว้ด้านหลัง
ก่อหน้านี้พวกเขายังหวังว่าเทียนหุยหลี่จะเอาชนะหลี่ฉีเย่ได้ แต่ตอนนี้แม้ว่าเทียนหุยหลี่จะก้าวได้หนึ่งร้อยก้าว เขาก็ยังคงไม่สามารถเอาชนะหลี่ฉีเย่ได้ ผู้ชนะได้ถูกตัดสินออกมาแล้ว
ในเวลาเดียว สายตาของเจ้าหญิงฟินิกซ์ประกายศักดิ์สิทธิ์นั้นเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า นางนั้นตระหนักได้ถึงตัวตนของหลี่ฉีเย่จะเป็นศัตรูหมายเลขหนึ่งของสามีนาง หลี่ฉีเย่ไม่ใช่เพียงภัยคุกคามที่กำจัดได้ง่ายๆอีกต่อไป !
นางรู้สึกได้ว่าหากไม่ขจัดหลี่ฉีเย่ออกไป สามีของนางไม่มีทางได้รับแบกเจตจำนงแห่งสวรรค์ มันไม่ใช่ว่านางไม่มั่นใจในตัวสามี แต่ตัวตนของหลี่ฉีเย่นั้นท้าทายสวรรค์และน่ากลัวเกินไป นางตระหนักได้ว่าไม่ว่าอย่างไรจะต้องทำลายหลี่ฉีเย่ !
นางนั้นเชื่อในสัญชาตณาณตั้งแต่แรก ในเวลานี้นางคิดหลากหลายแผนการเพื่อที่จะกำจัดหลี่ฉีเย่ให้พ้นทางสามีของนาง !
" หนึ่งร้อยห้าสิบ.. ! " เมื่อมาถึงหึ่งร้อยห้าสิบก้าว หลานอวิ๋นจูก็เกิดการชะงักเพราะนางไม่สามารถนับได้อีกต่อไป นี้เป็นเพราะว่าหลี่ฉีเย่ได้หายตัวไป ! แม้แต่เนตรสวรรค์ของนางก็ยังมองไม่เห็นเขา !
" หายไป เขาหายไปไหน ? " มันไม่ใช่แค่หลานอวิ๋นจู แต่คนอื่นที่ใช้เนตรสวรรค์ก็ไม่สามารถมองเกินหนึ่งร้อยห้าสิบก้าวได้ !
" เกิดอะไรขึ้น ? หรือว่าขีดจำกัดของเนตรสวรรค์คือหนึ่งร้อยห้าสิบก้าว ? " ในเวลานี้ แม้แต่เนตรสวรรค์ของเซียนบรรพกาล หรือองค์รักษ์เทพสวรรค์ก็ยังล้มเหลว
" มันมีความเป็นไปได้อย่างหนึ่ง ! " ผู้เชียวชาญเผ่าพันธ์ผีเอ่ยถึงกรณีที่เลวร้ายที่สุด " บางทีหลี่ฉีเย่อาจจะล้มเหลวเหมือนบรรพชนต้นไม้ผีก่อนหน้า จากนั้นเขาก็หายตัวไป ฮ่าฮ่า หากพวกเขาใช้กำลังฝืนเข้าไปโดยไม่เข้าใจสิ่งใด พวกเขาจะต้องหายไปแม้แต่ศพก็ไม่พบ ฮ่าฮ่า ! "
ด้วยเหตุผลนี้ หลายคนรู้สึกเป็นไปได้อย่างมาก การหายตัวไปอย่างกระทันหันของหลี่ฉีเย่อาจจะเป็นความล้มเหลวเช่นเดียวกับบรรพชนก่อนหน้า ชะตากรรมของเขาคือการตายโดยไร้ศพ !
" นี้เรียกได้ว่าเขาแสวงหาความตายด้วยตัวเองเพราะคิดว่าตัวเองคือตัวตนอมตะ วิ่งราวกับบิน ? ตอนนี้เขาได้จบสิ้นแล้ว " เผ่าพันธ์ผีคิดถึงความเป็นไปได้นี้และหัวเราะออกมา
ในขณะที่เหล่าตัวตนทรงอำนาจยังคงเงียบ พวกเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ก็หวังให้เป็นเช่นนั้น
ในสายตาของพวกเขาหลี่ฉีเย่นั้นเป็นปีศาจมากเกินไป เมื่อหลี่ฉีเย่ก้าวเกินหนึ่งร้อยก้าว เขานั้นได้กลายเป็นภัยคุกคามที่ยิ่งใหญ่ต่อเผ่าพันธ์ผี และทำให้พวกเขาสูญเสียหน้า
ทว่าในโลกใต้พิภพศักดิ์สิทธิ์ เผ่าพันธ์ผีในฐานะผู้ปกครอง จะยอมให้มนุษย์คนหนึ่งมากดขี่ได้อย่างไร ? นี้เป็นเหตุผลให้คนจำนวนมากรวมถึงบรรพชนหวังว่าหลี่ฉีเย่จะหายไปอย่างสมบูรณ์และไม่กลับออกมา
" น่าเสียดายยิ่ง กุญแจหลุมฝังศพแห่งลางร้ายได้หายไปด้วย พวกเราจะต้องรอรุ่นต่อเพื่อให้กุญแจปรากฏอีกครั้ง " ผีบางคนเสียใจและอดไม่ได้ที่จะเอ่ย
" มันยังมีความเป็นไปได้อีกอย่าง ! " ในเวลานี้ราชินีมณีวารีได้เอ่ยขึ้่นหลังจากคำนวนบางสิ่ง สัมผัสศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าจิตวิญญาณนนั้นท้าทายสวรรค์อย่างมาก ไม่มีใครรู้จักอำนาจของมันดีเท่ากับนาง
นางนั้นคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยออกมา " บางทีหลี่ฉีเย่ไม่ต้องการคนอื่นเห็นย่อนเต๋าของเขา เขาจึงซ่อนตัวอยู่ในบ่อ บางทีบ่อน้ำไม่ใช่ผู้ปกครองบ่อ แต่เป็นหลี่ฉีเย่ที่กลายเป็นผู้ควบคุมบ่อ แต่ละก้าวของหลี่ฉีเย่สร้างโลก เช่นนั้นพวกมันย่อมไม่ใช่โลกของบ่อน้ำอีกต่อไปแล้ว "
เทียบกับคนอื่นๆ เทึยนหุยหลี่ยังคงยืนอย่างสงบ - ไม่ได้มีความสุขหรือยินดี เขายังคงใช้เนตรสวรรค์มองไปยังบ่อน้ำ หวังว่าจะพบความลับของหลี่ฉีเย่
ในเวลานี้ การแข่งขันกับหลี่ฉีเย่ทำให้จิตใจเต๋าของเขาสั่นไหว เทียนหุยหลี่นั้นเข้าใจต้นกำเนิดของเต๋าแห่งเผ่าพันธ์ผี แต่มันดูเหมือนว่ายอดเต๋าของหลี่ฉีเย่จะท้าทายสวรรค์ยิ่งกว่า ดังนั้นมันจึงเป็นไปได้ที่เขาจะพยามปกปิดยอดเต๋าของตัวเอง
นี้เป็นเหตุให้เทียนหุยหลี่ต้องการเห็นยอดเต๋าของหลี่ฉีเย่อีกครั้ง เพื่อมองเห็นความลึกลับของมันและหวังว่าเขาจะได้รับบางสิ่ง
น่าเสียดาย ที่เขาไม่สามารถมองเห็นได้แม้แต่เงาของหลี่ฉีเย่
ความจริง ยอดเต๋าของหลี่ฉีเย่นั้นมาจากการสังเกตการเดินของมดทั้งเก้าตัว และเพราะเหตุนี้มันจึงไม่ใช่สิ่งที่เทียนหุยหลี่จะเข้าได้ใจง่ายๆ
หนึ่งต้องบอกว่าเทียนหุยหลี่เป็นอัจฉริยะที่ยอดเยี่ยมและฉลาด เพียงพริบตาเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่ายอดเต๋าของหลี่ฉีเย่นั้นน่าอัศจรรย์ !
ในเวลานี้ เจ้าหญิงฟินิกซ์ถอนหายใจอย่างโล่งอก จากการหายตัวไปของหลี่ฉีเย่นางหวังว่าเขาจะหายไปตลอดชีวิต มันจะดีมากหากนางพบว่าเขาตายภายในบ่อ
" เจ้าสารเลวนี้เป็นปีศาจท้าทายสวรรค์ ที่ข้าเองก้ไม่เคยเห็นมาก่อน " หลงซู่เทียนกล่าวขณะที่เขามองไปในบ่อ ในฐานะยอดอัจฉริยะ เขาไม่มีทางเชื่อว่าคนอย่างหลี่ฉีเย่จะเสียชีวิต
หลานอวิ๋นจูอดไม่ได้ที่จะสูดลมหายใจเข้าลึก นางนั้นเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่ได้สนใจความปลอดภัยของหลี่ฉีเย่ นางนั้นเห็นเขาสร้างปาฏิหารย์จำนวนมาก แต่การหายตัวไปของเขาทำให้นางกังวล แม้ว่านางจะเชื่อมั่นใจตัวเขามาก แต่อารมณ์เช่นนี้ก็ไม่สามารถหยุดได้ !
