" เจ้าสารเลวน้อย ข้าจะบดขยี้กระดูกของเจ้าให้เป็นฝุ่นก่อนจะฉีกเนื้อเจ้าเป็นชิ้นๆ ! " ผู้อาวุโสหุบเขาสวรรค์เอ่ยด้วยความโกรธหลังจากถูกหลี่ฉีเย่หลอก การแสดงออกของเขากลายเป็นน่าเกลียด เขาคำรามพร้อมกับระเบิดพลังงานในสายเลือดที่ราวกับมหาสมุทร ช่วงเวลาที่เขากล่าวไปข้างหน้า ทุกคนจะรู้สึกราวกับมีภูเขามากดทับทำให้พวกเขาแทบระเบิด
" น่าเหลือเชื่อ แม้ว่าผู้อาวุโสฟูจะเป็นนักปรุงยา แต่การบ่มเพาะของเขาก็ยังน่ากลัว เขาสมกับเป็นหมื่นราชัน ! ถ้าหากเขาก้าวหน้าและกลายเป็นราชันชีวิตจนเอาชนะกดลดลงของชีวิตได้ เขายังมีชีวิตอยู่ได้อีกหลายหมื่นปี ! " ผู้ฝึกตนหลายคนกล่าวด้วยอารมณ์หลังจากเห็นผู้อาวุโสจากหุบเขาลงมือ
หุบเขานั้นมีตัวตนเช่นผู้อาวุโสจำนวนมาก ยิ่งไปกว่านั้นเขายังห่างไกลจากผู้อาวุโสสูงสุด นี้ก็เพียงพอแล้วที่จะพิสูจน์อำนาจของหุบเขา
เมื่อผู้อาวุโสฟูก้าวมาด้านหน้า ลมเย็นก็มาปะทะหน้าของเขา นายหญิงนั้นทะยานผ่านฝูงชนมายืนเบื้องหน้าหลี่ฉีเย่
" ผู้อาวุโสฟู หากท่านต้องการจะสู้ เช่นนั้นข้าจะเล่นกับท่านเอง " นายหญิงฉีเยียนคนที่มักจะเป็นคนใจดี ตอนนี้กลายเป็นดุร้ายและเด็ดขาาดอย่างมาก แม้ว่าธรรมชาติของนางจะเป็นคนอ่อนโยน นางก็ยังคงเด็ดขาดเมื่อถึงเวลานี้ราชันปีศาจ !
ผู้อาวุโสฟูมองไปยังนายหญิงและเอ่ยอย่างเย็นชา " นายหญิงฉีเยียนแม้ว่าเจ้าจะกลายเป็นราชันปีศาจ และมีชื่อเสียงในเขตนักปรุงยา แต่เจ้าก็ต้องรู้ความสามารถของตัวเอง ! อำนาจของเจ้าอย่างดีที่สุดก็อยู่ระดับพันราชัน เจ้าคิดว่าสามารถจัดการพวกเราทุกคนได้ด้วยตัวเอง ? แม้ว่านักปรุงยาคนอื่นจะไม่เข้ามาช่วย เพียงข้าคงเดียวก็บดขยี้เจ้าได้แล้ว ! "
ถึงตอนนี้ฝูงชนกลายเป็นตื่นเต้นและเฝ้าดูว่าพายุลูกนี้จะจบลงอย่างไร
แม้ว่าคำพูดของผู้อาวุโสฟูจะน่ารังเกียจแต่ว่ามันก็ไม่ได้ไร้เหตุผล นายหญิงฉีเยียนเป็นผู้ปกครองประเทศที่ฉลาดและเปล่งประกายในยุคของนาง มันอาจจะน่าทึ่งที่นางสามารถกลายเป็นราชันเทพสวรรค์ในยุคนี้ได้
ทว่าการบ่มเพาะของนางยังไม่แข็งแกร่งเท่ากับผู้อาวุโสฟู นอกจากนี้เขายังเป็นผู้อาวุโสจากยุคก่อน ไม่ว่าจะเป็นความกล้าหาญและประสบการณ์เขาล้วนมากกว่านายหญิง นอกจากนี้เขายังเป็นผู้อาวุโสของเชื้อสาายราชวงศ์และได้ฝึกทักษะจักรพรรดิ นี้เป็นสิ่งที่ขุมอำนาจธรรมดาไม่สามารถเทียบได้
เซียนนักปรุงยาเอ่ยเสริม " นายหญิงฉีเยียน พวกเราทุกคนล้วนเคารพราชัน ทว่าคนร้ายอย่างหลี่ฉีเย่ไม่สมควรได้รับการคุ้มครอง การกระทำของเขานั้นชั่วร้ายและอุกอาจ คนที่โหดเหี้ยมเช่นเขาสมควรถูกลงโทษ เจ้าต้องให้คำคอบกับการที่เขาฆ่าราชันเพลิงสมุนไพร ให้โลกได้รู้คำตอบของเขา ! "
ผู้อาวุโสตระกูลหวังฟู่แค่นเสียงเย็นชา " นายหญิงฉีเยียนแม้ว่าการบ่มเพาะของเจ้าจะไม่เลว อย่าลืมว่าแม้เจ้าจะเป็นพันราชันมก็ยังไม่อาจะเทียบกับศิษย์พี่ฟุ ได้ "
กลุ่มของเซียนนักปรุงยาทั้งหมดต้องการจับหลี่ฉีเย่ไปแบบมีชีวิต หลี่ฉีเย่ที่ตายแล้วล้วนไม่มีค่ากับพวกเขา การจับเขาแบบชีวิตจะทำให้พวกเขาได้รับประโยชน์อย่างมาก เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะไม่หวังให้หลี่ฉีเย่ตาย พวกเขาไม่คาดว่านายหญิงจะลงมือ แม้ว่าพวกเขาจะเอาชนะนายหญิงได้ มันก็อาจจะทำให้หลี่ฉีเย่หนีได้และเกิดเรื่องยุ่งยาก
" เช่นนั้นรึ ? เช่นนั้นข้าก็อยากจะลองสู้กับทักษะจักรพรรดิดู " นายหญิงฉีเยียนเอ่ยอย่างสงบ แม้ว่านางจะเป็นสตรี แต่นางก็ปกครองประเทศทั้งหมดด้วยตัวเอง นางนั้นยืนด้านหน้าหลี่ฉีเย่ด้วยความแน่วแน่
" ช่างหยิ่งยโส ข้าก็อยากจะเห็นนักว่าประเทศไผ่ยักษ์มันจะมีอะไรพิเศษขนาดไหนกัน ! " ด้วยเสียงคำราม ผู้อาวุโสฟูก้าวมาด้านหน้า พร้อมด้วยกลิ่นอายที่ทำลายล้างของเขา
สาตาของนางหญิงกลายเป็นจริงจังและกลิ่นอายสีม่วงได้ปกคลุมชั้นฟ้า ไผ่ม่วงบริสุทธิ์ลอยออกมา นางเอ่ย " นายเมื่อท่านพวกท่านทั้งหมดต้องการจะให้มันเป็นเช่นนี้ ก็ให้ทุกอย่างมันจบลงที่นี่ พวกท่านทั้งหมดเข้ามาพร้อมกันอย่าได้ทำให้ข้าเสียเวลา "
คำกล่าวนี้ทำให้หลายคนมองหน้ากันและกัน หลายคนรู้ว่าประเทศไผ่ยักษ์นั้นมักจะเก็บตัวอยู่อย่างสงบเสมอและไม่แข่งขันกับโลก ทว่านายหญิงตอนนี้ได้ท้าท้ายนิกายผลึกมณีทะเล , หุบเขากลืนสวรรค์ และตระกูลหวังฟู่ เพราะว่าผู้เยาว์อย่างหลี่ฉีเย่ นี้มันน่าตกใจขนาดไหนกัน ?
" นายหญิงฉีเยียนเจ้าอย่าได้หยิ่งเกินไป ! เจ้าคิดว่าเจ้าคนเดียวจะท้าทายพวกเราได้ทุกคน ? " ผู้อาวุโสสูงสุดตระกูลหวังฟู่เอ่ยด้วยความโกรธ " ข้าาเพียงคนเดียวก็เพียงพอแล้วที่จะขยี้เจ้า ! "
" โอมมม ! " ทว่าในเวลานั้นเสียงกระหึ่มได้ดังออกมา นายหญิงฉีเยียนเปิดวงแหวนของนางและมีแจกันลอยออกมา ช่วงที่แจกันนี้เปิดออก บรรยากาศของโลกกลายเป็นมืดมน
แจกันนี้เป็นสีดำทั้งหมดและมีประกายแวววาวทำให้จิตวิญญาณของคนมองสั่น การมาถึงของมันทำให้โลกมืดมนโลกกับการมาถึงของปีศาจร้าย เสียงกระซิบบางอย่างดังออกมาจากภายในและทำให้ผู้คนหวาดผวา มันมีกลิ่นอายอมตะที่พร้อมจะกลั่นทุกสิ่งอยู่ภาย
" แจกันอมตะกลืนปีศาจ ! " แม้แต่ผู้อาวุโสฟูที่มาจากนิกายสองจักรพรรดิ ก็ยังตกตะลึงเมื่อเห็นแจกันที่ลอยอยู่เหนือหัวของนายหญิง เขาต้องถอยกลับไปอีกหลายก้าว !
" นั้นคือแจกันอมตะกลืนปีศาจ ? " แม้ว่าผุ้อาวุโสสูงสุดของตระกูลหวังฟู่และเซียนนักปรุงยาจะไม่รู้จักแจกันนี้ แต่มีพวกเขาเห็นการแสดงออกของผู้อาวุโสฟู่ พวกเขาก็ยังต้องถอยหลังไปอีกหลายก้าว
ชื่อของแจกันนี้หลายคนได้ลืมไปแล้ว โดยเฉพาะรุ่นเยาว์ คนน้อยมากที่เคยเห็นมันมาก่อนเพราะมันถูกซ่อนไว้ในประเทศไผ่ยักษ์
" แจกันอมตะกลืนปีศาจคืออะไร ? มันน่ากลัวมากรึ ? " บรรดารุ่นเยาว์ที่มองจากระยะไกลล้วนไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนและอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม
ราชันเทพสวรรค์จากรุ่นก่อนจ้องมองแจกัน ใบหน้าของเขาซีดขาวและเอ่ยตอบ " มันไม่มีเพียงน่ากลัว...แม้ว่าจะไม่มีใครเคยเห็นอำนาจที่แท้จริงของมัน ตำนานระบุว่ามันเป็นสมบัติที่ปกป้องประเทศไผ่ยักษ์ นี้เป็นสิ่งของที่ไม่มีใครรู้ต้นกำเนิดที่แท้จริงที่หลงเหลืออยู่บนโลก อีกตำนานระบุว่าแจกันนี้ถูกกลั่นมาจากตัวตนอมตะโบราณ แต่ไม่มีใครรู้ว่ามันจริงหรือไม่ "
หลังจากได้ฟังเรื่องราวดังกล่าวหลายคนสูดลมหายใจเข้าลึก ตัวตนอมตะโบราณ...นี้มันน่ากลัวอย่างแท้จริง ! ควรจะรู้ว่าในโลกตอนนี้ไม่มีใครเคยเห็นตัวตนอมตะที่แท้จริงมาก่อน
นายหญิงฉีเยียนแค่นเสียงเย็นชาก่อนจะเอ่ย " ข้าสงสัยว่าผู้อาวุโสฟุได้นำสมบัติจักรพรรดิอมตะระดับแท้จริงของจักรพรรดิอมตะฉีหลินและจักรพรรดิอมตะจินเหอ มาด้วยหรือไม่ ! "
ในเวลานี้นายหญิงไม่ใช่หญิงสาวที่อ่อนโยนอีกต่อไป แต่นางเป็นราชันปีศาจที่พร้อมจะฆ่า !
การแสดงออกของผู้อาวุโสฟูกลายเป็นน่าเกลียดมากยิ่งขึ้นและเอ่ย " เจ้าคิดว่าจะไม่มีใครเอาชนะเจ้าได้เพียงเพราะแจกันนี้ ? "
ด้วยจักรพรรดิอมตะสองคน หุบเขากลืนสวรรค์เป็นนิกายที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกสมุนไพรหินยามนี้ ทั้งสองจักรพรรดิอมตะล้วนเป็นปีศาจ จักรพรรดิอมตะฉีหลินเป็นคนแรก และจักรพรรดิอมตะจินเหอเป็นคนที่สอง
แม้ว่านิกายจะมีสมบัติระดับแท้จริง ของเหล่านั้นก็เป็นของระดับสูงของนิกาย แม้แต่หุบเขาเองก็ไม่ได้อนุญาติให้ผู้อาวุโสนำมันออกไปได้ง่ายๆ
" ท่านกล่าวถูก " นายหญิงมองพวกเขาและประกาศ " ผู้อาวุโสฟู แม้ว่าท่านจะมีสมับติระดับชีวิตอยู่ตอนนี้มันก็ยังไม่ได้อยู่ในสายตาข้า ท่านควรจะนำสมบัติระดับแท้จริงออกมาหรือกลาายเป็นบรรพชนเที่ยงธรรม ถึงจะสู้กับข้าได้ ! "
กลิ่นอายที่โดดเด่นของนายหญิงปกคลุมไปทั่วชั้นฟ้า ปกติแล้วนางมักจะพาตัวเองไปด้วยความอ่อนโยนต่อทุกคน ทว่าหลังจากติดตามหลี่ฉีเย่ นางจะติดเชื้อแห่งความก้าวร้าวมาจากเขาแล้ว
" นายหญิงฉีเยียนเจ้าคิดว่าเจ้าจะคิดข่มขู่ทุกคนได้เพียงแค่สมบัติชิ้นเดียว ? " เซียนักปรุงยาแค่นเสียง " ไม่ต้องกล่าวถึงหุบเขา นิกายผลึกมณีทะเลของข้าก็เพียงพอแล้วที่จะกำราบเจ้า ! "
" นั้นเป็นเรื่องของอนาคต พวกเราสามารถพูดถึงมันได้หากพวกท่านนำสมบัติออกมา " นายหญิงฉีเยียนประกาศอย่างไม่แยแส " แต่ตอนนี้ พวกเจ้าทุกคนจะเข้ามาพร้อมกับหรือไสหัวไปจากที่นี่ ! " นายหญิงคำรามพร้อมกับเจตนาฆ่า
ด้วยกลิ่นอายที่กดขี่ของนายหญิงและความกล้าหาญที่นางคำรามใส่ศัตรู นี้เป็นนิสัยที่ตรงข้ามกับนางยามปกติทำให้ทุกคนจากระยะไกลประหลาดใจ
ไม่มีขุมอำนาจใดกล้าต่อกรกับเชื้อสายจักรพรรดิ แม้ว่าพวกเขาจะถูกทำลายพวกเขาก็จะยอมรับ เพราะหากต่อต้านกับเชือสายจักรพรรดิแล้วพวกเขาจะได้รับผลกระทบที่หนัก แย่ที่สุดคือนิกายถูกทำลายล้าง !
แต่ตอนนี้นายหญิงฉีเยียนผู้นำของประเทศไผ่ยักษ์แสดงออกอย่างไม่แยแสและท้าทายกลุ่มผู้อาวุโสจากเชื้อสายจักรพรรดิ นี้จะไม่ให้ผู้ตกตะลึงได้อย่างไรกัน ?
" เจ้า ! " กลุ่มของผุ้อาวุโสฟูสั่นสะท้านและเต็มไปด้วยความโกรธ นี้เป็นความอัปยศอย่างแท้จริง !
ทว่าพวกเขาก็ต้องยอมรับว่าแจกันปีศาจนี้น่ากลัวมาก สิ่งที่เลวร้ายที่สุดก็คือพวกเขาไม่ได้นำสุดยอดสมบัติมาเพราะนี้เป็นงานฉลองวันเกิด ผู้อาวุโสฟูไม่ได้ทำสมบัติระดับชีวิตมาด้วย ไม่ต้องเอ่ยถึงสมบัติระดับจักรพรรดิที่แท้จริง
อาจจะกล่าวได้ว่า ภายใต้การคำนวนและแผนการทั้งหมดของพวกเขา สิ่งที่ผิดพลาดที่สุดก็คือพวกเขาไม่คาดว่านายหญิงฉีเยียนจะนำสมบัติของประเทศไผ่ยักษ์มาด้วย !
