บิดาแห่งต้นไม้นั้นไม่ได้โกรธ เขาจ้องไปยังหลี่ฉีเย่ด้วยน้ำเสียงนุ่มลึก " นายน้อยหลี่ควรจะรู้ว่าแม้แต่เย่ฉิงเฉินก็ยังขอให้ข้าเป็นผู้คุ้มกันเต๋าของเขา นอกจากนี้ข้าก็ยังปฏิเสธและทำเพียงชึ้ให้เห็นข้อบกพร่องในการบ่มเพาะของเขา ด้วยการทำเช่นนี้เขากราบข้าเป็นอาจารย์ "
" เย่ฉิงเฉิน ? ไม่เห็นจะรู้จัก " หลี่ฉีเย่เอ่ยเสียงเรียบ " ข้าหลี่ฉีเย่ไม่ใช่คนที่คนอื่นจะมาเทียบได้ บิดาแห่งต้นไม้ข้าจะกล่าวตามตรง เจ้าอาจจะถูกเรียกว่าราชันเทพ , สุดยอดตัวตน และเจ้าอาจจะน่าประทับใจ ทว่าเจ้ายังอยู่ห่างไกลก่อนที่จะไปถึงระดับตัวตนอมตะที่แท้จริง "
หลังจากได้ยินนายท่านของนางเอ่ย นางหญิงฉีเยียนรู้สึกเงียบไหลอาบหลังของนาง คนที่ถูกกล่าวด้วยคำพูดเช่นนี้จะต้องโกรธเกรี้ยวอย่างแน่นอน
ทว่าบิดาแห่งต้นไม้ไม่ได้โกรธ เขาพยักหน้าอย่างเคร่งขรึมและเอ่ย " ที่นายน้อยหลี่กล่าวเป็นความจริง แม้แต่โลกสมุนไพรหิน ข้าก็ยังไม่สามารถสยบได้ "
หลี่ฉีเย่มองเขาและเอ่ย " บิดาแห่งต้นไม้ ข้าจะกล่าวเช่นนี้แล้วกัน หาากข้าต้องการคนที่ทำงานให้กับข้า เช่นนั้นข้าก็กลับไปยังประเทศไผ่ยักษ์ ข้ารู้แจ้งเกี่ยวกับไผ่ยักษ์และมันยินดีจะติดตามข้าไป เจ้าคิดว่าตัวเองแข็งแกร่งกว่าไผ่ยักษ์ของพวกเรา ? ข้าไม่ได้ทำเช่นนั้นเพราะข้าหวังว่ามันจะยังอยู่ในโลกไปได้อีกนาน ความจริงแม้ว่าเจ้าจะปฏิเสธที่จะติดตามข้า ข้าก็จะไปหาตัวตนระดับเจ้าสักคนหรือสองคนในโลกสมุนไพรหินให้มาอยู่ภายใต้ธงของข้าอยู่ดี "
หลี่ฉีเย่หยุดชั่วคราวก่อนจะเอ่ย " แต่ข้ากล่าวเรื่องนี้กับเจ้า เจ้ารู้ไหมทำไม ? "
" ข้าไม่ทราบเกี่ยวกับเรื่องนี้ และข้ากำลังรอฟัง " บิดาแห่งต้นไม้เอ่ยช้าๆ
หลี่ฉีเย่อธิบายอย่างสงบ " เหตุผลนั้นง่ายมาก อย่างแรกข้าต้องการท้าทายสวรรค์โบราณที่ชั่วร้าย อย่างที่สองเป็นเพราะจักรพพรรดิอมตะฮงเตียน ! แม้ว่าเจ้าจะได้รับบางส่วนของมรดกมา ข้าก็หวังว่าวันหนึ่งทักษะกำราบจักรพรรดิจะติดตามข้าไปสู่ความรุ่งโรจน์เหนือเผ่าพันนับไมถ้่วนและทิ้งสัญลักษ์ไว้ ! "
บิดาแห่งต้นไม้นั้นงงงวยเล็กน้อยหลังจากฟัง เขามีข้อสันนิษฐานมากมาย แต่ไม่มีอะไรใกล้เคียงกับเรื่องเหล่านี้เลย
เขาสูดลมายใจเข้าลึกและเอ่ย " นายน้อยหลี่ต้องการให้ตาแก่คนนี้ทำอะไร ? "
หลี่ฉีเย่เอ่ย " เงื่อนไขข้าง่ายมาก ข้าจะให้เจ้าเป็นผู้บัญชาการใต้ธงของข้า ! ในอนาคตข้าจะให้เจ้ากวาดเก้าโลกและเผ่าพันนับหมื่นให้กับข้า ! "
หัวใจของนาายหญิงฉีเยียนสั่นสะท้านหลังจากได้ยินเรื่องนี้ นี้เป็นความะเยอะทะยานระดับใดกัน ? ในเวลานี้นางราวกับจะมองเห็นนายท่านของนางอยู่ยืนอยู่เหนือเผ่าพันธ์นับหมื่นอย่างภาคภูมิ
" เป็นว่านายน้อยหลี่ต้องการแบกเจตจำนงแห่งสวรรค์และกลายเป็นจักรพรรดิอมตะ ! " บิดาแห่งต้นไม้เอ่ย " ทว่าคู่แข่งของท่านนั้นมากมายจริงๆ ยอดอัจรฉิยะเย่ฉิงเฉิน และจักรพรรดิเขตแดนเหม่ยโอหนาน - เหล่านี้คือคู่แข่งที่แข็งแกร่งที่สุดสำหรับการเป็นจักรพรรดิในยุคนี้ ในความเห็นข้าทั้งสองมีแนวโน้มที่จะเป็นจักรพรรดิอมตะคนต่อไป "
" จักรพรรดิอมตะ ? " หลี่ฉีเย่อดไม่ได้ที่จะยิ้มเอ่ย " สำหรับข้าจักรพรรดิอมตะเป็นเพียงจุดเริ่มต้น บิดาแห่งต้นไม้ไม่จำเป็นต้องเปรียบเทียบข้ากับคนอื่น ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นอัจฉริยะหรือเทพธิดา ข้าก็ไม่สนใจหากพวกเขาไม่เข้ามาขว้างทางข้า ทว่าเหล่าคนที่กล้าขว้างทางข้าจะต้องถูกบดขยี้อย่างไร้เมตตา ! "
นายหญิงทำได้เพียงยิ้มขมขื่น ใครคือเย่ฉิงเฉินและเหม่ยโอหนาน ? ไม่มีใครในรุ่นเยาว์กล้าจะดูถูกพวกเขา แต่นาายท่านขอองนางไม่เห็นพวกเขาอยู่ในสายตาด้วยซ้ำ
ทว่านางมั่นใจว่านายท่านของนางสามารถมองลงมายังตัวตนเช่นสองคนนี้ได้ในอนาคต
หลี่ฉีเย่เอ่ย " บิดาแห่งต้นไม้ พวกเรามีแต่คนมีเหตุผลที่นี่ เช่นนั้นมาทำให้ทุกออย่างมันง่ายเถอะ เพียงเอ่ยมา ตกลงหรือไม่ ? "
บิดาแห่งต้นไม้มองไปยังหลี่ฉีเย่ด้วยแววตาที่สุกใส ใครอื่นจะคิดว่าหลี่ฉีเย่นั้นโอ้อวดเกินไปในตอนนี้ ใครคือบิดาแห่งต้นไม้ ? หลี่ฉีเย่เอ่ยถามคนระดับนี้ให้แสดงความจงรักภักดีกับเขา นี้เป็นล้วนไร้เหตุผลเกินไปแล้ว !
" ดียิ่ง ในเมื่อนายน้อยหลี่มั่นใจ ตาแก่คนนี้ก้กล้าเดิมพัน ข้าหวังว่านายน้อยหลี่จะไม่ทำให้ข้าผิดหวัง " บิดาแห่งต้นไม้กล่าวอย่างเคร่งขรึม
" วันหนึ่งเจ้าจะเข้าใจว่าการตัดสินใจในวันนี้เป็นสิ่งที่ฉลาดมากขนาดไหน อาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เจ้าในทำมาในชีวิตของเจ้า " หลี่ฉีเย่สงบอย่างมาก ราวกับการที่บิดาแห่งต้นไม้มาอยู่ภายใต้ธงของเขาไม่ใช่เรื่องใหญ่
การเห็นด้วยของบิดาแห่งต้นไม้ทำให้นางหญิงตกตะลึง นี้คือบิดาแห่งต้นไม้แอลป์ หนึ่งในสองปีศาจต้นไม้ที่ยิ่งใหญ่ในโลกสมุนไพรหิน ผู้คนเรียกเขาว่า ' ราชันเทพ ! '
เรื่องนี้จะก่อให้เกิดเรื่องวุ่นวายในโลกอย่างมากหากมีคนอื่นรู้ว่าบิดาแห่งต้นไม้ได้เข้าร่วมกับนายท่านของนาง ราชันเทพเป็นทัพหน้า - นี้เป็นเรื่องน่ากลัวขนาดไหนกัน ?
หลังจากนั้นไม่นานหลี่ฉีเย่และบิดาแห่งต้นไม้ก็ได้ทำสัญญาด้วยพรสวรรค์ที่แท้จริง บิดาแห่งต้นไม้สาบานว่าจะจงรักภักดีต่อหลี่ฉีเย่
หลังจากทุกอย่างเสร็จ หลี่ฉีเย่ก็เอ่ย " ดี พวกเราควรจะเริ่มกันได้แล้ว พาข้าไปที่นั้น "
ในพริบตาหลี่ฉีเย่และบิดาแห่งต้นไม้ได้หายตัวไป นายหญิงฉีเยียนไม่รู้ว่าพวกเขาไปที่ใดและยืนรออย่างเงียบๆ
บิดาแห่งต้นไม้นำหลี่ฉีเย่เป็นยังส่วนลึกที่สุดของเส้นเลือดแอลป์ สถานที่ลึกลับใต้ดิน
ที่นี่มันเหมือนกับว่ามีมังกรนอนพาดตัวอยู่และเต็มไปด้วยพลังงานโลกไร้สิ้นสุดราวกับมหาสมุทร แน่นอนว่าพวกมันไม่ได้ดึงดูดใจหลี่ฉีเย่เพราะเขาเคยเห็นเส้นเลือดดำมามาก
ที่ดึงดูดสายตาของเขาเป็นเหล่าสายฟ้าเบื้องหน้า ในพื้นที่กว้างใหญ่นี้ มันมีรากใหญ่โตล้อมรอบบริเวณ พวกมันพันกันและสร้างเป็นคุกไร้สิ้นสุดล้อมรอบโลกแห่งสายฟ้าไว้
เส้นแสงสายฟ้าเหล่านี้ฟาดลงมารากับเป็นเสียงร้องของมังกรและเกิดระเบิดไปทั่วทั่งคุก เหมือนกับที่นี่เป็นสถานที่ที่อันตรายและน่ากลัวที่สุดในโลก บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยสายฟ้า เมื่อผ่านเข้าไปจะถูกแผดเผาทันที
สิ่งทีน่ากลัวที่สุดก็คือสายฟ้าเหล่านี้ถูกสร้างมาจากอักขระ พวกมันสร้างเป็นบททรงอำนาจที่สามารถเจาะและระเบิดทุกอย่างในโลกได้
บิดาแห่งต้นไม้มองไปยังสายฟ้าเบื้องหน้าและเอ่ยกับหลี่ฉีเย่ " นี้คือหายนะที่สวรรค์ทิ้งไว้ให้หลังจากลดอายุขัยขออองข้าไป แม้ว่าข้าจะพยามกำราบมัน ข้าก็ยังไม่สามารถทำได้ เขตสายฟ้านี้คือศัตรูของข้า มันสามารถเจาะผ่านทุกวิธีการของข้าได้หมด "
" ไม่แน่แปลกใจทำไมมันถึงเจาะวิธีการต่างๆของเจ้าได้ สวรรค์โบราณที่ชั่วร้ายไม่ยอมปล่อยเจ้าไป " หลี่ฉีเย่มองไปยังสายฟ้าเบื้องหน้าและเอ่ย " มรดกของเจ้าคือทักษะกำราบจักรพรรดิขณะที่สวรรค์โบราณที่ชั่วร้ายลดอายุขัยของเจ้าเป็นสิ่งที่ขัดขว้างมัน อักขระและบทภายในสายฟ้าเหล่านี้เป็นศัตรูกับมรดกของเจ้า พวกมันเชียวชาญในการต่อต้านการบ่มเพาะ เจ้าจะจัดการมันได้อย่างไร ? "
" ในตอนแรกข้าไม่เข้าใจ แต่ต่อมาข้าก็สามารถเข้าใจมันได้ในที่สุด " บิดาแห่งต้นไม้ถอนหายใจและเอ่ย " โชคไม่ดีที่เวลานั้นไม่ได้รอข้า หากข้ารู้ข้าจะได้เตรียมตัวให้มากขึ้น ทว่าหลังจากพลังงานในสายเลือดของเขาลดลงอย่างรุนแรงจากอาการบาดเจ็บข้าก็ไม่สามารถเข้าสู่ระดับสูงสุดของตัวเองได้ ข้าทำได้เพียงยับยั้บมัน ข้าไม่กล้าแม้แต่จะก้าวออกจากสถานที่แห่งนี้ "
" อย่าได้กังวล หลังจากจัดการกับหายนะนี้ได้ เจ้าจะสามารถบ่มเพาะได้ต่อ เส้นเลือดแอลป์นั้นเป็นสถานที่ที่ดีจริงๆ หากมีเวลาเพียง พลังงานโลกในสถานที่แห่งนี้จะทำให้เจ้ากลับสู่สภาพที่ดีที่สุด " หลี่ฉีเย่เอ่ยขณะมองสนามสายฟ้า
บิดาแห่งต้นไม้พยักหน้าเห็นด้วย เหตุผลที่ทำให้เขามีชีวิตอยู่มานานได้ก็มาจากเส้นเลือดดำ ไม่เช่นนั้นสวรรค์ไม่มีทางยอมให้เขาอยู่มาถึงตอนนี้
" พวกเราเริ่มกันเถอะ " หลี่ฉีเย่เอ่ย
บิดาแห่งต้นไม้เอ่ยถาม " พวกเราจำเป็นต้องเตรียมอะไรหรือไม่ ? เพียงบอกว่าข้าท่านต้องการสมบัติหรือสมุนไพรใดๆ "
" ไม่จำเป็นต้องเตรียมพวกเราสามารถเริ่มได้เลย " หลี่ฉีเย่ส่ายหัวและตอบ
การแสดงออกของบิดาแห่งต้นไม้เปลี่ยนไปเล็กน้อย เสียงดังสนั่นพร้อมกับกลุ่มของสายฟ้าพุ่งออกมา
" เปรี้ยงง ! " เขตแดนสายฟ้าที่ถูกบิดาแห่งต้นไม้ยับยั้งไว้ได้ระเบิดออก ทันใดนั้นมันก็เหมือนมีจิตสำนึกของตัวเองและพุ่งไปยังกลุ่มของหลี่ฉีเย่พร้อมกับจะแผดแผาพวกเขาให้เป็นเถ้าถ่าน
แม้แต่บิดาแห่งต้นไม้ก็ยังตกตะลึงเมื่อเผชิญหน้ากับคลื่นสายฟ้าจำนวนมากเช่นนี้ หากไม่มีกำแพงป้องกันพวกเขาจะถูกเผาไหม้
" จงเปิด ! " ในเวลานั้น หลี่ฉีเย่คำรามออกมา วงแหวนหลักของเขานั้นพุ่งออกมาและระเบิดออก
ต้นไม้แห่งชีวิตของเขาเต็มไปด้วยใบที่เขียวชะอุ้ม ,กระถางแห่งชีวิตของเขาเต็มไปด้วยเปลวไฟที่ร้อนแรง , เสาแห่งชีวติขอองเขาเจาะผ่านชั้นฟ้า...พร้อมกับเสียงคำราม ตัวอักษรบนเสาแห่งชีวิตหมุนวนและปล่อยกลิ่นอายโบราณ...
