คำกล่าวของบรรพชนลำกับสองนั้นเสียงมาก แต่ตระกูลหวังฟู่นั้นไม่มีทางเลือก หลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็นั่งข้างบิดาแห่งต้นไม้ - นี้เป็นหนึ่งในสิ่งที่ตระกูลหวังฟู่กลัวมากที่สุด
ไม่มีใครคนนอกรู้ว่าบิดาแห่งต้นไม้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นานหลังจากวันเกิดห้าแสนปี แม้กระทั้งข่าวลือว่าอายุขัยของเขาากำลังจะหมดลง
ถ้าวันนี้ บิดาแห่งต้นไม้ได้เลือกหลี่ฉีเย่เป็นศิษย์หรือหลี่ฉีเย่ประสบความสำเร็จในการทำให้บิดาแห่งต้นไม้ออกจากภูเขาแอลป์ได้และกลายเป็นผู้คุ้มกันเต๋าได้ ไม่ว่าจะผลลัพธ์ใดก็ล้วนไม่ดีกับตระกูลหวังฟู่
ไม่ว่าจะเป็นเพราะอะไร ที่นั่งของหลี่ฉีเย่ได้แสดงความผิดปกติอย่างมาก
มันจะกลายเป็นเรื่องยากมากที่ตระกูลหวังฟู่จะแก้แค้น นอกจากนี้พวกเขาไม่ต้องการแก้แค้น พวกเขาต้องการจับหลี่ฉีเย่มาทรมานเพื่อจะเอาสมบัติและเต๋าแห่งการปรุงยาทั้งหมดของเขา !
ดังนั้นบรรพชนลำดับสองจึงรีบปรากฏขึ้นเพื่อป้องกันไม่ให้ผลลัพธ์ดังกล่าวเกิดขึ้น
เทพผุ้พิทักษ์ศักดิ์สิทธิ์ของประเทศไผ่ยักษ์จู่ๆก็ลงมือ ขณะหลี่ฉีเย่และนายหญิงฉีเยียนมารวมฉลองวันเกิดของบิดาแห่งต้นไม้ ควรจะรู้ว่าบิดาแห่งต้นไม้และเทพผู้พิทักษ์ประเทศไผ่ยักษ์นั้นเป็นสองปีศาจต้นไม้ที่ยิ่งใหญ่ของโลก ! เพราะเหตุนี้การที่บิดาแห่งต้นไม้จะรับหลี่ฉีเย่เป็นศิษย์และการที่เขาจะกลายเป็นผู้พิทักษ์เต๋าของเขาก็มีค่อนข้างมาก
บรรพชนลำดับสองหวังว่าภูเขาแอลป์จะลิ้งหลี่ฉีเย่เพื่อรักษาชื่อเสียงของตัวเอง
ไม่ว่าจะอย่างไรบิดาแห่งต้นไม้ก็ยังมีชื่อเสียงไปทั่วโลกมีศิษย์ของเขากระจายอยู่ทุกที่ นอกจากนี้เขายังต้องรักษาชื่อเสียงของเขา เขาไม่มีทางจะปกป้องฆาตรกรเช่นหลี่ฉีเย่ในวันเกิดของเขาต่อหน้าทุกคนได้ !
ด้วยเหตุนี้บรรพชนลำดับสองจึงพยามอย่างมากเพื่อที่จะลากอาณาจักรนักปรุงยาลงมาด้วย เมื่ออาณาจักรนักปรุงยาถูกดึงลงมา ทุกสิ่งนั้นจะกลายเป็นง่ายและทุกอย่างจะเป็นไปตามแผน เขารู้ว่าเรื่องนี้มันเสียงมากแต่มันก็คุ้มค่า !
" เจ้าพยามจะบอกว่าภูเขาแอลป์ควรจะมอบหลี่ฉีเย่เพื่อกำจัดความโหดร้ายใช่หรือไม่ ? " บิดาแห่งต้นไม้ไม่ได้โกรธ และความจริงเขาทำเพียงยิ้ม บรรพชนลำดับสองสั่นสะท้านที่ได้เห็นรอยยิ้มแบบนี้
เขานั้นรีบเอ่ยตอบอย่างรวดเร็ว " บิดาแห่งต้นไม้เป็นคนที่มีความชอบธรรมและซื่อสัตว์ ตัวตนของท่านเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกสมุนไพรหิน และการกระทำของบิดาแห่งต้นไม้ล้วนแต่น่าสรรเสริญและชื่นชม..." ในเวลานี้เขารีบสรรเสริญบิดาแห่งต้นไม้อย่างรวดเร็ว
" พอแล้ว อย่าได้ยกข้าไว้ที่สูงเช่นนั้น " บิดาแห่งต้นไม้เอ่ยขัดบรรพชนลำดับสองและเอ่ยเบาๆ " ตอนนี้ข้าอายุมากแล้วดังนั้นข้าไม่สามารถอยู่บนที่สูงได้ ถ้าข้าตกมากระดูกข้าอาจจะหัก "
ในเวลานี้บิดาแห่งต้นไม้ไอออกมาและเอ่ย " ข้านั้นแก่แล้วและไม่สามารถจัดการกับเรื่องใหญ่เช่นนี้ได้ นายน้อยหลี่คิดเห็นอย่างไร ? " เขามองไปยังหลี่ฉีเย่และเอ่ย
หลี่ฉีเย่ยังคงนั่งยิ้มอยู่ที่เดิม ราวกับว่าเรื่องนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาา
หลังจากได้ยินคำถามของบิดาแห่งต้นไม้ หลี่ฉีเย่ก็มองไปยังบรรพชนลำดับสองและเอ่ย " วันนี้เป็นวันเกิดของบิดาแห่งต้นไม้ ดังนั้นจะนำเรื่องน่ารำคาญนี้ขึ้นมาพูดในวันมงคลได้อย่างไร ? หากมีคนต้องการสร้างปัญหา ปล่อยให้ข้าจัดการพวกเขาเอง "
หลังจากได้ยินคำกล่าวนี้ ดวงตาของบรรพชนลำดับสองเปลี่ยนเป็นจริงจังและเอ่ยกับหลี่ฉีเย่ " ไม่มีอะไรจะดีไปกว่าการที่เจ้ายอมรับมัน จงเชื่อฟังและออกไปพร้อมกับข้าเพื่อไม่ให้รบกวนการฉลองของบิดาแห่งต้นไม้ ตระกูลหวังฟู่ของข้าจะไม่ทำร้ายเจ้าและมอบความเป็นธรรมให้ ! "
คำกล่าวของบรรพชนลำดับสองฟังดูเป็นธรรม ทว่าหากหลี่ฉีเย่ตกไปอยู่ในมือของเขา เขาแน่นอนว่าจะใช้วิธีการทั้งหมดทำให้เจ้าสารเลวนี้สารภาพ !
" เจ้าาคงเข้าใจเรื่องนี้ผิด " หลี่ฉีเย่หัวเราะก่อนจะส่ายหัวและเอ่ย " ใครบอกว่าข้าจะไปกับเจ้า ? ที่ข้าจะกล่าวก็คือวันนี้เป็นวันเกิดห้าแสนปีของบิดาแห่งต้นไม้ มันเป็นเหตุการณ์ที่หายาก เมื่อพิจราณาจากสถานการณ์นี้ข้าจะไม่ทำให้เจ้าต้องเกิดปัญหา ก่อนที่ข้าจะโกรธเจ้ามาทางไหนก็กลับไปทางนั้น ข้าจะทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้น "
คำกล่าวของหลี่ฉีเย่ทำให้การแสดงออกของบรรพชนลำดับสองเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ! แขกทุกคนต่างมองหน้ากันและกัน พวกเขารู้สึกได้ว่าคำกล่าวของหลี่ฉีเย่น่ารังเกียจ บรรพชนลำดับสองนั้นเป็นบรรพชนเที่ยงธรรม เป็นตัวตนที่น่ากลัวไม่ใช่สิ่งที่ราชันเทพสวรรค์จะสู้ได้ !
แต่ตเด็กน้อยเช่นหลี่ฉีเย่กล้าพูดกับบรรพชนเที่ยงธรรมเช่นนี้ หรือนี้จะหมายความว่าเขาได้รับการสนับสนุนจากบิดาแห่งต้นไม้ ถึงกับทำให้เขากล้าทำเช่นนี้ ?
" บิดาแห่งต้นไม้คิดอย่างไรเกี่ยกับเรื่องนี้ ? " บรรชนลำดับสองพยามระงับความโกรธและมองไปยังบิดาแห่งต้นไม้
บิดาแห่งต้นไม้เพียงโบกมือของเขาและเอ่ยเสียงเรียบ " ความเห็นของข้าไม่สำคัญ ขึ้นอยู่กับนายน้อยหลี่ " ในเวลานี้การแสดงออกของเขาเริ่มเย็นชาอย่างมาก
บิดาแห่งต้นไม้คือใคร ? เขาเป็นสุดยอดตัวตน เช่นนั้นเขาจะไม่เข้าใจแผนการของบรรพชนกลำดับสองได้อย่างไร ? เขาเพียงแค่ไม่ต้องการลงมือนั้นคือทั้งหมด
หลี่ฉีเย่กล่าวด้วยรอยยิ้ม " เจ้ากังวลเกี่ยวตัวเองมาเกินครึ้งวันแล้วเพราะกลัวว่าบิดาแห่งต้นไม้จะทำแผนการเจ้าล้มเหลวใช่ไหม ? ทำไมต้องกล่าวอ้อมค้อมด้วยเล่า ? ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับบิดาแห่งต้นไม้ ข้าเพียงคนเดียวสามารถจัดการพวกเจ้าได้ทั้งหมด ข้าจะบอกอีกครั้งไสหัวออกไปก่อนที่ข้าจะสั่งหารพวกเจ้าทั้งหมด แม้ว่านี้จะเป็นงานฉลอง ความอดทนของข้าก็ยังมีจำกัด ! "
บรรพชนลำดับสองสั่นด้วยความโกรธ " เจ้าโง่ ! " ในฐานะบรรพชนเที่ยงธรรม เขาจะยอมโดนรุ่นเยาว์หยามหน้าได้อย่างไร ? หากไม่ใช่บิดาแห่งต้นไม้อยู่ที่นี่ เขาจะลงมือฆ่าเจ้าสารเลวนี้ไปแล้ว
" ไสหัวไป ! " ดวงตาของหลี่ฉีเย่หรี่ลง ไม่นานพลังงานแห่งความตายก็ปะทุออกมาและปกคลุมไปทั่วอากาศ บทแห่งความตายปรากฏขึ้นก่อนที่มันจะซึมลงไปใต้ดิน
" โฮกกกก ! " เสียงมังกรที่แท้จริงดังขึ้นมา ด้วยเสียงแกร๊ก มังกรสีดำขนาดใหญ่โผล่ออกมาจากพื้นดินและพุ่งขึ้นฟ้า ช่วงเวลาที่มันปรากฏเหมือนกับมีภูเขาขนาดใหญ่โผล่ออกมาบนโลก
ลำตัวของมันเป็นสีดำสนิทและเกล็ดของมันเป็นสีดำที่เหมือนจะทำมาจากโลหะ ดวงตาของมันดำมืดราวกับโผล่ออกอมาจากนรก
มันปลดปล่อยกลิ่นอายของราชันเทพหรือมังกรที่แท้จริงออกมา แม้แต่ราชันเทพสวรรคก็ยังสั่นสะท้าน
" มังกรที่แท้จริง ! " หนึ่งในแขกกรีดร้องด้วยความสยอง แขกที่อ่อนแอล้วนแต่ถูกแช่แข็ง แม้แต่ขุมอำนาจก็ยังหน้าซีดต่อมังกรที่แท้จริง
บิดาแห่งต้นไม้ประหลาดใจที่ได้เห็นมังกรตัวนี้ มีเพียงเขาที่รู้ว่ามังกรตัวดำตัวนี้คือใคร
" โฮกกก ! " มังกรดำบนชั้นฟ้าคำรามและตวัดกรงเล็บลงมายังชายชราทั้งสิบข้างบรรพชนลำดับสอง
" ตายย ! " ชายชราทั้งสิบคำรามและพยามตอบโต้ ทว่าไม่สำคัญว่าพวกเขาคือราชันเทพสวรรค์ระดับใด พวกเขาล้วนเป็นเพียงเศษฝุ่นต่อหน้ามังกรดำ
ภายใต้กรงเล็บนี้ชายชราทั้งหมดถูกมังกรดำจับจากนั้นก็ถูกบีบ
" เดรัจฉาน เจ้ากล้า ! " บรรพชนลำดับสองตกตะลึงอย่างมาก เขาปล่ยอเสียงคำรามและพุ่งขึ้นไปสู้กับมังกรดำ
ทว่ามันสาายเกินไป ด้วยเสียง แกร๊ก ชายชราทั้งสิบของตระกูลหวังฟู่ถูกบดขยี้และไม่มีโอกาสได้กรีดร้อง
" ตาย !" บรรพชนลำดับสองคำรามอย่างบ้าคลั่ง ทันใดนั้นพลังงานในสายเลือดทั้งหมดของเขาก็ปะทุออกมา เขาใช้ทักาะปกคลุมทั่วชั้นฟ้า
มังกรดำไม่เกรงกลัว มันแยกเขี้ยวและพุ่งเข้าใส่บรรพชน ทันใดนั้นการต่อสู้กลางอากาศก็เกิดขึ้น
บรรพชนลำดับสองไม่ได้ซ่อนความแข็งแกร่งไว้ เขาเป็นบรรพชนเที่ยงธรรมที่ดุร้ายของโลก ทว่าไม่ว่าเขาจะพยามขนาดไหน เขาก็ยังไม่ใช่คู่มือของมังกรดำตัวนี้ หลังจากผ่านไปไม่นานเขาก็ต้องเสียเปรียบและถูกกดดันโดยมังกร
การสู้กันระหว่างบรรพชนเที่ยงธรรมทำให้หลายคนตกตะลึง เพียงแค่กลิ่นอายของพวกเขาก้ทำให้หลายคนหายใจไม่ออก
" นี้คือมังกรที่แท้จริงงั้นรึ ? " แขกหลายคนอดไม่ได้ที่จะสงสัยหลังจากเห้นมังกรดำพลักดันบรรพชนลำดับสองได้ ควรจะรู้ไว้ว่าบรรพชนลำดับสองนั้นถูกปิดผนึกมาเป็นเวลานาน
ถ้าไม่ใช่มังกรที่แท้จริงแล้ว เช่นนั้นมันจะสามารถพลักดันบรรพชนลำดับสองกลับมาได้ภายในไม่กี่ครั้งรึ ?
" จงเปิด ! " บรรพชนลำดับสองกรีดร้องและเรียกกระจก ในเวลานี้ร่างกายของเขานั้นถูกปกคลุมไปด้วยบาดแผลจากมังกร อาการบาดเจ็บของเขาค่อนข้างรุนแรง
ภายในพริบตา กระจกนั้นก็ถูกปกคลุมไปด้วยแสงศักดิ์สิทธิ์ เมื่อแสงเหล่านี้ส่องมังกรดำมันทันใดนั้นก็เปิดเผยร่างจริงของมังกรดำ...
