" การดำรงอยู่ของตัวที่ทรงพลังยิ่งกว่าบิดาของต้นไม้ ? ยังมีคนแบบนั้นอยู่บนโลกสมุนไพรหินด้วย ? " หลังจากได้ยินสิ่งนี้นายหญิงฉีเยียนอดไม่ได้ที่จะสั่นไหว
ในโลกนี้ทุกคนรู้ดีว่าบิดาแห่งต้นไม้นั้นทรงพลัง แม้ว่าเขาจะไม่อ้างตัวว่าเป็นราชันเทพ หลายคนในโลกก็ยอบรับว่าเขาเป็นเช่นนั้น หลายยุคที่ผ่านมามันเป็นสามัญสำนึกทั่วไปว่านอกจากจักรพรรดิอมตะแล้ว มันยากที่จะหาคนที่แข็งแกร่งยิ่งกว่าเขา
นายหญิงรู้ว่ามีตัวตนที่แข็งแกร่งกว่าบิดาแห่งต้นไม้อยู่ แต่นางไม่เคยพบหรือได้ยินชื่อของพวกเขา
เทียยี่ส่ายหัวและเอ่ย " ข้าไม่รู้รายละเอียดมากนัก ข้าได้ยินว่ายอดอัจฉริยะเย่ฉิงเฉินทำสิ่งที่ไม่น่าเชื่อโดยการโน้มน้าวเหล่าคนตายใต้ดินให้ออกมาได้ และคนตายที่มีอายุมากกว่าล้านปีได้กลายมาเป็นผู้คุ้มกันเต๋าของเขา "
" ตัวตนที่แข็งแกร่ง ? " หลี่ฉีเย่อมยิ้มเอ่ย " แล้วยังไง ? เหล่าคนที่ขว้างทางข้าไม่ว่าพวกมันจะเป็น จะต้องถูกขยี้อย่างไรเมตตา ! "
หลังจากกล่าวเสร็จจเขาก็เหลือบมองเที่ยยี่และเอ่ย " มันดูเหมือนว่าข้อมูลของเจ้าจะค่อยข้างไว้ เจ้ารู้มากมายจริงๆ "
" ฮ่าฮ่า ขอบคุณสำหรับคำยกย่องของนายน้อย ตัวตนผู้ต่ำต้อยนี้เพียงได้ยินข่าวลือมา " เทียยี่ถูฝ่ามือของเขาไปมาด้วยรอยยิ้มแห้งๆ
หลี่ฉีเย่เพียงอมยิ้มและไม่เอ่ยถามอะไรต่อก่อนจะกล่าว " พวกเราไป เมื่อเราปักหลักและเตรียมส่วนผสมหมดแล้ว ข้าจะเริ่มกลั่นมันให้เจ้า "
เทียยี่รู้สึกตื่นเต้นและรีบเอ่ย " ขอบคุณนายน้อย ตราบใดที่นายน้อยสั่งข้า ข้าจะปฏิบัติตามโดยไม่คิดชีวิต ! "
หลี่ฉีเย่ไม่ได้เอ่ยสิ่งใดอีกก่อนจะเริ่มต้นเดินทางต่อ ทว่าพวกเขาเดินออกไปได้ไม่ไกล ก็มีเสียงปังดังมาจากระยะไกล มีอักขระเต๋าปรากฏเหนือหัวของพวกเขาและเปลี่ยนเป็นรูปแบบโบราณด้วยความเร็วน่าเหลือเชื่อ
" วูบบบ ! " รูปแบบโบราณทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นฝนธนูที่ตกลงมาและผนึกพื้นที่นับพันไมล์
" พวกเราถูกซุ่มโจมตี ! " นายหญิงฉีเยียนตะโกนด้วยความตกตะลึง ช่วงเวลาที่นางต้องการคุ้มกันหลี่ฉีเย่ นางก็พบว่าฝนธนูเหล่านั้นไม่ได้เล็งมาที่พวกนาง
" แกร๊ก ! " เสียงของโซ่ปรากฏขึ้น ในพริบตาพื้นดินโดยรอบถูกผนึก พื้นที่ที่พวกนางอยู่ธนูปิดผนึกด้วยห่าฝนลูกศรที่กลายเป็นตราผนึก
ตราผนึกโบราณนี้สามารถผนึกสวรรค์และปราบปรามนรกได้ การเปลี่ยนแปลงอย่างกระทันหันของมันทำให้ทั้งกลุ่มถูกผนึก
" นี้มัน..." ในวินาทีนี้ทั้งนายหญิงฉีเยียนและเทียยี่ล้วนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ มันราวกับร่างกายของพวกเขามีโซ่บางอย่างกักขังไว้
แม้แต่หลี่ฉีเย่ก็ไม่มีข้อยกเว้น โซ่ขนาดใหญ่นี้สามารถผนึกได้แม้แต่เวลาและอำนาจทั้งหมดของเขา
ถึงอย่างนั้นหลี่ฉีเย่ก็ยังคงสงบและไม่เหมือนกันายหญิงฉีเยียนและเทียยี่ที่เต็มไปด้วยความกลัว สายตาของเขาหรี่ลงก่อนจะมองขึ้นไปบนฟ้า
" ม่อออ ! " ช่วงเวลาที่อันตรายนี้ กระทิงมังกรจักรพรรดินั้นใช้พลังอันน่าเหลือเชื่อหลบหนีการกักขังได้ มันพารถม้าขึ้นทะยานไปบนฟ้า ! มันเดินทางผ่านไปหลายพันไมล์เดียวความเร็วที่น่าตกตะลึง
ช่วงเวลาที่มันหนีออกไป บนท้องฟ้าส่องแสงเจิดจ้า ฝนธนูนับไม่ถ้วน - อีกครั้งถูกยิงลงมาและพยามปิดกันกระทิง
ทว่ายามเมื่อกระทิงอยู่บนท้องฟ้า มันก้เหมือนกับมังกรทะยานเหนือเก้าสวรรค์และดูเหมือนจะหลบหนีจากทุกสิ่งทุกอย่างได้ มันดุเหมือนมีหวงมิติและเวลาาเป็นของตัวเอง ไม่ว่าที่กักขังนั้นจะจับมันอย่างไร มันก็ไม่สามารถจับกระทิงได้
ในพริบตา กระทิงตัวนี้สามารถลากรถข้ามแผ่นดินจากพันไมล์ จากก็อีกครั้งมันทะยานข้ามเดินแดนนับล้านไมล์ ความเร็วของมันทำให้ทุกคนตกตะลึง ! แน่นอนชื่อของมันไม่ได้เอาเพียงไว้โชวเท่านั้น
ในเวลานี้กระทิงได้หยุดลง มันหนีออกมาจากรูปแบบ โซ่ที่กักขังนายหญิงฉีเยียนและเทียยี่ได้หายไป นายหญิงสุดท้ายก็สงบลงได้ แต่นางก็ยังคงสั่นสะท้านในฐานะราชันเทพสวรรค์และเอ่ย " ใครซุ่มโจมตีพวกเรา ? ข้าเกรงว่ารูปแบบนั้นเป็นแบบระดับจักพรรดิหรือราชันเทพ ! "
นางนั้นทรงพลังอย่างมาก แต่รูปแบบนั้นกังขังชั้นฟ้าและไม่มีโอกาสให้นางได้ต่อต้าน การปราบปรามที่ทรงอำนาจดังกล่าวทำให้นางตกใจ
" หรือจะเป็นกลุ่มของวิหารเมฆขาว ? " นายหญิงฉีเยียนสงสัย ก่อนหน้าพวกเขานั้นพึงมีความขัดแย้งกัน จากนั้นไม่นานพวกเขาก็ถูกโจมตีทันที นี้เป็นเรื่องบังเอิญอย่างมาก
เทียยี่นั้นงุนงงและตะโกนด้วความตกตะลึง " คนที่ซุ่มโจมตีเราอย่างน้อยก็ต้องเป็นระดับปรมจารย์ในตำนาน แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เทพบรรพชน แต่พวกเขาก็ยังเป็นบรรพชนเที่ยงธรรม ! "
หลี่ฉีเย่เหลือบมองเทียยี่ก่อนจะเอ่ย " พวกเราจะรู้ได้หากพวกเรากลับไปดู "
" กลับไปดู ? " นายหญิงเอ่ยอย่างลังเล " ศัตรูของพวกเราอยู่ที่นั้น หากเรากลับไปตอนนี้จะไม่เหมือนเรากับไปหากับดักของพวกเขารึ ? "
" กับดัก ? " หลี่ฉีเย่อมยิ้มเอ่ย " หากพวกเขาจากไปแล้ว เช่นนั้นมันก็เป็นโชคที่ดีของพวกเขา ไม่อย่างนั้น..." สายตาของหลี่ฉีเย่กลายเป็นรุนแรง
ในช่วงเวลานี้เทียยี่และนายหญิงฉีเยียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหนาวเย็น สายตาที่รุนแรงของหลี่ฉีเย่ทำให้พวกเขาคิดว่านี้เป็นการตื่นของสัตว์ร้ายบรรพกาล สิ่งมีชีวิตที่สามารถกลืนกินสวรรค์และปฐพี นายหญิงฉีเยียนเห้นภาพลวงตาว่าหลี่ฉีเย่กำลังแยกเขี้ยวและพร้อมจะฝังมันไว้กับศัตรู
เขาปลดปล่อยกลิ่นอายที่ทำให้ทุกคนต้องสั่นสะท้าน ! เขาบอกให้กระทิงกลับไป นายหญิงฉีเยียนและเทียยี่ไม่กล้าดูถูกฝ่ายตรงข้าม พวกเขานั้นเพิ่มความระมัดระวังอย่างมาก
ขณะที่พวกเขากลับไปยังตำแหน่งเดิมลูกธนูจำนวนมากได้หายไปแล้ว รวมถึงรูปแบบก่อนหน้านี้ไม่ต้องเอ่ยถึงตราผนึกที่สามารถผนึกสวรรค์นั้นได้
ทันใดนั้นรถม้าที่ดูธรรมดาก็ปรากฏ มันดูเหมือนว่าพวกเขาพึงจะมาถึงที่นี่ คนขับรถนั้นเป็นหญิงชราธรรมดา ในเวลานี้นางกระโดดลงมาจากรถม้าและเอ่ย
" ท่านเป็นใคร ? " หลังจากเห็นหญิงชราคนนี้ นายหญิงฉีเยียนก็เดินไปข้างหน้าและราวกับนางเผชิญศัตรูที่ทรงพลัง
หญิงชรามองนายหญิงฉีเยียนและเอ่ย " นายหญิงฉีเยียนข้าไม่ใช่ศัตรู " หลังจากกล่าวเสร็จสายตาของนางก้มองไปยังหลี่ฉีเย่บนรถม้า
หญิงชราคนนี้สามารถระบุตัวตนของนางได้ แต่นางก็ยังไม่รู้ต้นกำเนิดและพื้นหลังของหญิงชราคนนี้ นี้ทำให้นายหญิงฉีเยียนกังวลและไม่รู้ว่านางเป็นมิตรหรือศัตรู
นางอดไม่ได้ที่จะมองไปยังนายท่านของนางและปล่อยเรื่องนี้ให้เขา หลี่ฉีเย่มองไปยังหญิงชราที่หยุดอยู่หน้ารถม้า
หลี่ฉีเย่ตอนแรกไม่คุ้นเคยกับรถม้าคันนี้นัก ย้อนกลับไปยังตอนที่เขาเดินทางไปภูเขายอดสวรรค์ มันเคยปรากฏมาก่อน ! ในเวลานั้นหญิงเป็นคนขับมันเช่นกัน
หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไม่แยแส " ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นศัตรูหรือไม่ แต่อย่างแรกออกมาจากรถม้าของเจ้าและอย่าได้ซ่อนอยู่ภายใน "
คำกล่าวเหล่านี้ทำให้การแสดงออกของหญิงชราเปลี่ยนไป ในพริบตานางก็กกลายเป็นอีกคน สายตาของนางทันใดนั้นก็เต็มไปด้วยดวงดาวมันราวกับมีพลังงานจักรวาลปะทุออกมาจากภายใน !
" ท่านต้องการจะทำอะไร !? " ในเวลานี้นายหญิงฉีเยียนตระหนักได้ว่าหญิงชราคนนี้เปลี่ยนไปจากก่อนหน้า หลังจากสังเกตเห็นนางมายืนหน้าหลี่ฉีเย่และพร้อมที่จะปกป้องเขา !
หญิงชราคนนั้นไม่ได้ลงมือและเอ่ยอย่างเย็นชา " นายน้อยหลี่โปรดเอ่ยอย่างสุภาพด้วย พวกเราไม่ไดมาทำอันตรายใดๆ "
" เช่นนั้นรึ ? " หลี่ฉีเย่เอ่ย " ไม่ว่าเจ้าจะมาสร้างอันตรายกับข้าหรือไม่นั้นไม่สำคัญ ไม่นานก่อนหน้าเจ้าได้ตามข้ามาและไปยังภูเขายอดสวรรค์ และเจ้ากระทั้งมาสอดแนมข้า ! ในเวลานั้นข้าไม่ได้ทำอะไรเพราะอยู่ในอารมณ์ที่ดี แต่ตอนนี้มันเป็นอีกเรื่อง ในเมื่อเจ้ามาปรากฏตัวที่นี่เจ้าก็ต้องปฏิบัติตามความตั้งใจของข้า ! "
" นายน้อยหลี่ วิธีการของท่านเอาแต่ใจเกินไป โลกนี้นั้นกว้างใหญ่ พวกเราไม่สามารถบังเอิญเดินทางมาเจอกันได้หรอกรึ ? " หญิงชราแค่นเสียงเย็นชา
ตอนนี้นางนั้นโกรธ พวกนางล้วนแต่มีต้นกำเนิดที่ทำให้แผ่นดินสะเทือน บรรดาคนที่รู้จักนางล้วนแต่หวาดกลัว ดังนั้นใครจะกล้ายั่วยุนางอีก ? ทว่าหลี่ฉีเย่ทำมันอย่างอุกอาจ
" ข้าไม่สนใจคำของเจ้า " หลี่ฉีเย่กล่าวอย่างไม่แยแส " ตอนนี้รีบออกมาจากรถม้า หรือจะให้ข้าทำลายมันทิ้ง ! "
การแสดงออกของหญิงชราเปลี่ยนไปอย่างมาก ในเวลานี้พลังงานในสายเลือดที่ราวกับมังกรของนางได้ระเบิดออก นางแค่นเสียง " นายน้อยหลี่ ท่านคิดว่าตัวเองเป็นตัวตนอมตะในโลกหรืออย่างไร ?! "
การระเบิดพลังของทางทำให้ทั้งเทียยี่และนายหญิงตกตะลึง มันเห็นได้ชัดว่าหญิงชราคนนี้เป็นบรรพชนเที่ยงธรรมที่มีอำนาจท้าทายสวรรค์ !
