โจกัวเย้าตกตะลึงหลังจากเห็นราชาแมงป่องศักดิ์สิทธิ์ เขานั้นมีทักษะในศาสตร์แมลงดังนั้นเขาจะไม่รู้จักมันได้ยังไง ? เขาไม่คาดว่าหลี่ฉีเย่จะมีมันด้วย
ก่อนหน้านี้เขาคิดว่าหลี่ฉีเย่ไม่ได้เตรียมพร้อม แต่ตอนนี้หลังจากเห็นแมงป่องของหลี่ฉีเย่ เขาก็ตระหนักได้ทันทีว่าประเมินหลี่ฉีเย่ต่ำไป
" กลับมา..." เขาตะโกนออกคำสั่งแมงมุมใยพระจันทร์ มันมีค่ามากและเขาไม่ต้องการให้มันตาย
ในความจริงหลังจากเห็นแมงป่องตัวนี้ แมงมุมต้องการหลบหนีทันที แมงป่องนั้นเป็นหายนะของมันมันจึงหลบหนีโดยสัญชาตญาณ ทว่าหลังจากได้ถูกฝึกโดยโจกัวเย้ามันไม่กล้าทำอะไรโดยปราศจากคำสั่ง !
มันหันหลังและหลบออกจากรังใยของมัน ทว่าแมงป่องนั้นเร็วกว่ามาก ด้วยเสียงลมพัดผ่าน แมงป่องได้ทะลุใยทั้งหมดและพุ่งเข้ามาจับแมงมุมได้ในทันที
แมงมุมนั้นตกตะลึงมากและพยามวิ่งไปทางโจกัวเย้า มันพยามกางใยตาขายมากขึ้น แต่แมงป่องไม่ได้เป็นหายนะของมันโดยไร้เหตุผล ไม่ว่ามันจะพ่นใยใส่แมงป่องมากแค่ไหนมันก็ยังไม่สามารถหยุดแมงป่องได้ สุดท้ายแมงป่องได้ชูหางของมันขึ้น ด้วยเสียงฉึก หางที่ยาวของมันพุ่งไปทางแมงมุมด้วยความเร็ว
" ตูม ! " หลังจากถูกต่อย ร่างกายขนาดใหญ่ของแมงมุมก็ทรุดตัวลงและกลิ้งไปมาก่อนจะหยุดลง เมื่อมันหยุดลงร่างกายของมันค่อยๆแข็ง จากนั้นมันก็ตาย...
แม้ว่าแมงมุมและใยของมันจะทรงอำนาจมาก แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับแมงป่อง หางพิษของแมงป่องนี้เป็นอันตรายที่ทำให้ถึงตาย ความตายของมันเป็นตัวพิสูจน์ได้เป็นอย่างดี !
" เขากระทั้งรู้การควบคุมแมลง..." ฝูงชนที่ดูอยู่กลายเป็นไร้คำพูด หลายคนตระหนักว่าสุดยอดการกลั่นน้ำทิพย์ของเขาได้รับการพิสูจน์แล้ว ตอนนี้มันดูเหมือนว่าเขาจะควบคุมไม้และแมลงได้ - นี้มันน่าตกตะลึงขนาดไหนกัน ? บางีเต๋าแห่งการปรุงยาของเขาอาจจะไม่ได้ด้อยไปกว่าสี่อัจฉริยะ !
ฝูงชนเริ่มตื่นเต้นกับความสำเร็จของหลี่ฉีเย่ หากพวกเขาได้รับทักษะพวกนี้มา อนาคตของนิกายพวกเขาก็จะไร้ขีดจำกัด
หลี่ฉีเย่ส่ายหัวเอ่ย " น่าเสียดายกับแมงมุมใยพระจันทร์ มันเป็นสัตว์พิษที่ค่อนข้างดี แต่มันมั่นใจมากเกิน การเข้ามาหาข้าเป็นเพียงแสวงหาความตายเท่านั้น "
การแสดงออกของโจกัวเย้าเปลี่ยนเป็นน่าเกลียด เขาตระหนักได้ว่าตัวเองตกเป็นเหยื่อของหลี่ฉีเย่ เจ้าสารเลวนี้่ถอยกลับไปเพื่อจะฆ่าแมงมุมของเขา หากหลี่ฉีเย่เรียกแมงป่องออกมาตั้งแต่แรก บางทีแมงมุมของเขาอาจจะมีโอกาสหลบหนีได้
หลังจากรู้ว่าหลี่ฉีเย่มีทักษะศาสตร์แห่งการควบคุมแมลง โจกัวเย้าก้กลายเป็นเครียด แต่ตอนนี้เขาต้องเดินหน้าต่อเพราะได้ขึ้นหลังของเสือแล้ว มันไม่สำคัญว่าหลี่ฉีเย่จะแข็งแกร่งหรือไม่ แต่เขาจะต้องสู้
" เอาละ ข้าเห็นแมลงของเจ้าแล้ว " หลี่ฉีเย่อมยิ้มก่อนจะมองไปยังสวนของเขาและเอ่ย " ตอนนี้ถึงตาข้าแสดงของเล่นบ้าง "
หลังจากกล่าวเสร็จหลี่ฉีเย่ก็กระทืบพื้น ด้วยเต๋าแห่งการปรุงยาน้ำที่อยู่ในบ่อทันใดนั้นก็เริ่มทะลักออกมาและท่วมเปลี่ยนให้พื้นที่กลายเป็นทะเลสาปยักษ์
" ครืนน ! " สัตว์ดุร้ายนั้นพุ่งออกมาจากบ่อ มันมีขนาดใหญ่มากและบดบังพื้นที่หลายร้อยไมล์ในทันที มันพุ่งต้องไปยังโจกัวเย้า
นี้เป็นสิ่งมีชีวิตี่ดูเหมือนงูแต่ไม่ใช่งู มันมีสี่ขาหัวเป็นจระเข้และร่างกายของงู - ดูดุร้ายอย่างยิ่ง
" อสรพิษกลืนทะเล ! " เซียนนักปรุงยารุ่นก่อนตกตะลึงหลังจากเห็นสัตว์ประหลาดตัวนี้ เขานั้นเป็นคนแรกที่วิ่งหนีตามมาด้วยอีกหลายคน
" ฟู่ ! " ทว่าสิ่งที่น่าแปลกใจก็คือสัตว์ประหลาดตัวนี้ไม่ได้ใช่ร่างกายโจมตีโจกัวเย้า มันพ่นน้ำจำนวนมากออกมาแทน ลำแสงน้ำนี้ก็แทกลงไปยังคฤหาสน์ของเขา
" ระวัง..." ใบหน้าของโจกัวเย้าเปลี่ยนไปหลังจากเห็นลำแสงน้ำที่พุ่งมา เขาหยิบกล่องโบราณที่มีสัตว์พิษอีกตัวออกมา
" อ้ากกก ! " ทว่าโจกัวเย้านั้นช้าเกินไป ช่วงเวลาที่ลำแสงน้ำนี้กวาดผ่าน ศิษย์บางคนกรีดร้อง พวกเขาล้มลงกับพื้นราวกับถูกพิษ หลังจากกระตุกไปมาพวกเขาก็ตายทันที
อสรพิษกลืนทะเลนั้นไม่ได้เป็นสัตว์พิษ แต่น้ำที่มันพ่นออกมานั้นน่าประหลาดอย่างมาก มันสามารถเข้าในร่างกายและพุ่งเข้าสู่พรสวรรค์ที่แท้จริงของพวกเขา จากนั้นก็ทำลายมัน !
ด้วยเสียงหึ่ง โจกัวเย้าทันใดนั้นก็ปล่อยคางคกที่ดูน่าเกลียดออกมา มันเปิดปากของมันและดูดกลืนน้ำจำนวนมากของอสรพิษไป
มันกลายเป็นสงครามและหว่างูที่พ่นน้ำและคางคกที่เปิดปากกลืนมัน
นักปรุงยาที่รู้ต้นกำเนิดของคางคกเอ่ย " โจกัวเย้าสมแล้วที่มีชื่อเสียงในศาสตร์แห่งแมลง เขาสามารถเก็บและฝึกสัตว์ที่ดุร้ายอย่าง คางคกท้องทะเลได้ - น่าประทับใจอย่างยิ่ง "
" วิ้ดด ! " หลี่ฉีเย่ทันใดนั้นก็ผิวปาก จากนั้นก็มีแมลงบินออกมาจากเหยือกภายในสวน
แมลงตัวนี้นั้นเร็วอย่างมากมันบินไปยังคฤหาสน์ของโจกัวเย้าโดยที่ไม่มีใครเห็น
โจกัวเย้าตกตะลึงเมื่อเห็นแมลงตัวนี้และตะโกน " ไม่ดีแล้ว หนีไป นี้มันแมลงปอสายฟ้า ! "
ทว่ามันสายเกินไป...แมลงตัวนี้ยิงลำแสงสายฟ้าออกมาพุ่งเข้าชนกับคางคกท้องทะเล คางคกทันใดนั้นก็ตกลงมาชักบนพื้นพร้อมกับท้องที่พองขึ้นก่อนจะปล่อยควันสีเขียวออกมา จากนั้นมันก็ตายลงหลังจากโดนลำแสงสายฟ้านี้
เมื่อมีคนเห็นสิ่งมีชีวิตตัวนี้ พวกเขาก็พบว่ามันเป็นแมลงปอที่มีขนาดเท่ากับกำปั้น มันมีแสงระยิบระยับของสายฟ้าอยู่ภายในท้อง
แมลงปอสายฟ้า - ชื่ออย่างเดียวก็อธิบายถึงอำนาจของมัน มันสามารถปล่อยลำแสงสายฟ้าออกมาได้และนอกจากนี้ความเร็วของมันก็ยังน่ากลัวมาก
" ฟู่ ! " โดยไม่มีคางคกคอยกินน้ำ อสรพิษกลืนทะเลเริ่มฆ่าทุกคนในคฤหาสน์ของโจกัวเย้าอีกครั้ง
" อ้าากก ! " ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องก็เต็มไปทั่วอากาศ ศิษย์ที่โดนน้ำนี้พ่นใส่เป็นคนแรกล้วนได้รับความทรมาน พวกเขาทั้งหมดล้มลงกับพื้น ผู้เชียวชาญคนอื่นล้วนถอยห่าง
ทว่าความโชคร้ายนั้นยังไม่หมด แม้ว่าผู้เชียวชาญบางคนจะถอยออกไป แต่ทันใดนั้นเสียงฟ้าร้องก็พุ่งต้องลงมา เกิดการเผาไหม้ไปทั่วอากาศ
ทุกคนล้วนแต่จินตนาการได้ว่าคฤหาสน์ที่ถูกอาบไปด้วยน้ำนั้นเป็นสายล่อฟ้าชั้นดีขนาดไหน ไม่มีใครรู้ว่ารัฐโจนำศิษย์มากี่คน แต่พวกเขาทั้งหมดล้วนตายอย่างอนาถด้วยการผสานของสองสิ่งนี้
หลังจากได้เห็นการตายของคนของเขา โจกัวเย้าคำรามอย่างบ้าคลั่ง " หลี่ฉีเย่เจ้าทำให้ข้าไม่มีทางเลือก ! " ในเวลานี้หัวของเขานั้นถูกปกคลุมไปด้วยความโกรธและไม่มีความคิดอื่นนอกจากฆ่าหลี่ฉีเย่
" ตาย ! " โจกัวเย้าสั่งการปีศาจยักษ์เหล็กด้านข้างของเขา ! มาถึงตอนนี้เขาพร้อมจะสังหารหมู่ทุกอย่าง !
เมื่อสี่ปีศาจยักษ์เหล็กลงมือ พวกมันล้วนน่ากลัว ! ผู้คนสามารถมองเห็นแสงกระพริบได้บนชั้นฟ้า แม้แต่แมลงปอสายฟ้าก็ยังไม่สามารถหลบหนีแสงนี้ได้ !
ขณะที่แสงนี้หายไปอสรพิษกลืนทะเลและแมลงปอได้ถูกฆ่าทันที พวกมันนั้นทรงพลังอย่างมากจนทั้งสองตัวไม่มีโอกาสได้โต้กลับ
" ปีศาจเหล็กศักดิ์สิทธิ์ สัตว์ประหลาดทั้งสี่สุดท้ายก็ลงมือ " หลายคนหวาดกลัวทีเห็นฉากนี้
" มีข่าวลือว่าพวกมันจะไม่หยุดฆ่าจนกว่าจะเห็นทะเลเลือด " แม้แต่ราชันเทพสวรรค์ก็ยังสั่น
" หลี่ฉีเย่อย่าได้ตำหนิข้าเมื่อเจ้ารนหาที่ตาย ! " โจกัวเย้านั้นจมอยู่ในควมเจ็บปวดหลังจากสูญเสียไปอย่างมาก บางคนเป็นตัวตนระดับสูงในประเทศเขา !
เขากรีดร้องอย่างเย็นชา " มอบทักษะเต๋าแห่งการปรุงยาของเจ้ามาเดี่ยวนี้ไม่เช่นนั้นเจ้าจะไม่สามารถหนีไปไหนได้แม้ว่าเจ้าจะมีสามหัวหกมือ ! "
หลี่ฉีเย่ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจ เขาเพียงอมยิ้มและเอ่ย " เช่นนั้นรึ ? เข้ามาและแสดงความสามารถของเจ้าให้ข้าเห็น ! "
" ไป ฆ่ามันซะ ! " โจกัวเย้าคำรามอย่างดุร้าย
ปีศาจศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้นั้นมีพลังที่น่ากลัวมาก แม้ว่าโจกัวเย้าจะฝึกมันแต่มันก็ยังไม่เชื่องอย่างสมบูรณ์
ทว่าตอนนี้เขาโกรธมากและอยากจะฆ่าหลี่ฉีเย่ถึงแม้มันจะหมายถึงเขาจะไม่ได้รับเต๋าแห่งการปรุงยา ! เขาจะไม่มีวันปล่อยความแค้นนี้ไป !
" ปีศาจเหล็กศักดิ์สิทธิ็ ไม่เลว " หลี่ฉีเย่หรี่ดวงตาของเขาขณะมองปีศาจทั้งสี่..
